Urbanus
Urbanus - zonder pracht, zonder praal English translation lyrics
Your rating:
without pomp, without circumstance
I once had a sweetheart with eyes so faithful So clear that you could see right through them With a heart full of truth of purest gold It could only give her a hard time She was always timid and mostly shy And she shivered at every caress As a little luminous elf she flew around in my mind And dragged me from my grey boredom. We played for a while between clouds of down She gave her heart and her smile to me And reality was far behind us And the light of the moon was very close We weren't free, not even from the start She already had someone to play with And right against her feelings She didn't want to steal me from anybody either And what I couldn't do she obviously could She cut the knot right through the middle And we fell right away to the darkest hell The taste of the farewell was bitter Just before I left she told me You'd better not come to me anymore It pierced my heart but with the deepest respect I've taken off my hat and bowed The bold warrior with his armour of steel Who would give her his life Slinked off helpless without pomp and circumstance And was trembling on his legs. My friends tell me 'Everybody likes you' You will soon forget her I said 'fame and glory' are good for my stomach But they won’t feed my soul’
zonder pracht, zonder praal
Ik had eens een meisje met oogjes zo trouwZo helder dat je er kon doorzien Met een hartje vol waarheid van het edelste goud Ze kon er alleen maar mee afzien Ze was altijd verlegen en meestal bedeesd En ze rilde bij elke streling Als een lichtgevend elfje vloog ze rond in m'n geest En haalde mij uit m'n grijze verveling We speelden een tijdje tussen wolkjes van dons Ze gaf haar hart en haar glimlach aan mij En de realiteit lag ver achter ons En het licht van de maan was heel dichtbij We waren niet vrij al van bij het begin Z' had al iemand om mee te spelen En regelrecht tegen haar gevoelens in Wou ze mij ook van niemand stelen En wat ik niet kon dat kon zij dus wel Zij hakte de knoop doormidden En we vielen meteen naar de donkerste hel De smaak van het afscheid was bitter Net voor ik wegging heeft ze mij nog gezegd Je zou beter bij mij niet meer komen Het doorboorde m'n hart maar met innig respect Heb ik buigend m'n hoed afgenomen De dappere krijger met z'n harnas van staal Die haar z'n leven wou geven Droop hulpeloos af zonder pracht en praal En stond op z'n benen te beven M'n vrienden vertellen 'iedereen heeft je graag' Je zal haar wel spoedig vergeten Ik zei 'roem en glorie zijn goed voor m'n maag' Maar daar kan m'n ziel niet van eten
Get this song at:
Copyrights:
Author: Urbanus, Jean Blaute
Composer: Urbanus
Publisher: Universal Music Belgium
Details:
Released in: 2014
Language: Dutch
Translations: English
Appearing on: Urbanus Vobiscum (2007) , In 't echt (1986) , Urbanus VI (1982) , Integraal (2014) , Master Serie (2005) , Eigen Favoliedjes (2024)
More info:
- Country: Belgium
- urbanus.be
The display of this lyric is permitted by the federation of music authors and publishers (Femu)