Trio Bier
Trio Bier - Mario lyrics
Your rating:
Mario wacht, al jaren en jaren en jaren Haar brief aan z’n borst, verkreukeld en flets Hij kent ieder woord, door jaren te staren Naar haar kinderhand, en zoen met een S Zal hij haar ooit nog zien Ooit nog haar lippen verwarmen Komt zij terug, of ziet zij de maan In andermans armen Maar Mario weet en Mario zwijgt Naar wie hij verlangt, is wie hij ook krijgt Zij moest plots weg, naar Buenos Aires Haar vader kreeg werk, hun jeugd was voorbij Maar ik kom terug, als de tijd daar is Ze fluisterde zacht: ‘Denk altijd aan mij’ Mario’s moeder zegt: ‘Ban haar toch uit je gedachten Zij komt nooit terug, het heeft toch geen zin Om te blijven wachten’ Maar Mario weet en Mario zwijgt Naar wie hij verlangt is wie hij ook krijgt Een vliegtuig vertrekt, na jaren en jaren En landt in de stad waar Mario woont Een juffrouw verschijnt met goudgele haren Wimpers van zij en lippen zo schoon Taxi stopt voor de deur Mario’s ogen vol tranen Z’n hart staat in vlam, hij beukt met z’n handen Tegen de ramen En Julia huilt door hartstocht bevrijd Een liefde zo trouw, verovert de tijd Een liefde zo trouw, verovert de tijd