Rudolf Schock
Rudolf Schock - Wolgalied Dutch translation lyrics
Your rating:
Wolgaled
Alleen, nogmaals alleen Eenzaam zoals steeds De tijd van mijn jeugd raast voorbij in lange, bange eenzaamheid Met zwaar gemoed en sombere geest zit ik binnen in een gouden kooi Er staat een soldaat aan het Wolgastrand Hij houdt de wacht voor zijn vaderland In donkere nacht alleen en ver weg er verlicht hem geen maan, geen ster Gevoelloos zwijgt de steppe Een traan welt hem in de ogen En hij voelt hoe het aan zijn hart eet en knaagt wanneer een mens verlaten is, en hij klaagt en hij vraagt: Hebt Gij daarboven niet aan mij gedacht? Mijn hart verlangt vurig naar liefde Gij hebt in de hemel veel engelen bij u Stuur toch eentje daarvan toch naar mij
Wolgalied
Allein, wieder allein Einsam wie immer. Vorüber rauscht die Jugendzeit in langer, banger Einsamkeit. Mein Herz ist schwer und trüb mein Sinn, ich sitz' im gold'nen Käfig drin Es steht ein Soldat am Wolgastrand, Hält Wache für sein Vaterland. In dunkler Nacht allein und fern Es leuchtet ihm kein Mond, kein Stern. Regungslos die Steppe schweigt Eine Träne ihm ins Auge steigt Und er fühlt wie's im Herzen frißt und nagt Wenn ein Mensch verlassen ist, und er klagt, Und er fragt: Hast du dort oben vergessen auf mich? Es sehnt doch mein Herz nach Liebe sich. Du hast im Himmel viel Engel bei dir Schick doch einen davon auch zu mir.