Nolwenn Leroy
Nolwenn Leroy - Pourtant Dutch translation lyrics
Your rating:
Niettemin, toch
Ik merk hem op, lege ogen, futloos En onder de bleke huid zo kwetsbaar als een kind Ik merk hem op en niettemin is daar een glimlach Rode wangen in een ver verleden De hemel heeft hem op aarde vergeten Neergezet zonder kompas, zonder hulplijn, doolt hij rond in onze woestenijen Niettemin heeft hij haar borsten, haar liefkozing gekend Niettemin heeft zij hem dicht tegen haar hart gehouden Niettemin heeft zij hem in ieder geval voor enkele uren liefgehad Dus waarom en van waar is de ellende gekomen? Hij zou met zijn kameraden in de tuin gespeeld moeten hebben Zou met zijn hond door het gras gerold moeten hebben En dan 's avonds haar fluisterende stem Die hem zulke mooie verhalen over koningen en ridders vertelt (lett. wiegt) Want enkele gebeurtenissen tijdens zijn geluk tekenen zijn wegen Van geweld, zij hebben hun sporen nagelaten Niettemin heeft hij haar borsten, haar liefkozing gekend Niettemin heeft zij hem dicht tegen haar hart gehouden Ik zie hem verloren, alleen, rondhangend, in de ochtend Dromend om uit te breken, als een vulkaan die uitbarst Zijn leven als een gevangene te leven Niettemin heeft hij haar borsten, haar liefkozing gekend Niettemin heeft zij hem dicht tegen haar hart gehouden Niettemin heeft zij hem in ieder geval voor enkele uren liefgehad Oh, oh, oh, oh Oh, oh, oh, oh La, la, la, la La, la, la, la En toch heeft zij hem liefgehad En toch heeft zij hem verlaten Ik merk hem op, het vergeten oude kind Ik merk hem op maar hoe kan ik hem vergeten
Pourtant
Je l'aperçois, les yeux vides délavés Et sous la peau fanée si fragile bébé Je l'aperçois et pourtant il a été un sourire Des joues roses dans un très lointain passé Le ciel a ignoré à la terre Attaché sans boussole, sans repères, il erre dans nos déserts Pourtant il a connu ses seins, sa douceur Pourtant elle l'a serré tout contre son coeur Pourtant elle a aimé au moins quelques heures Alors pourquoi et d'où est venu le malheur? Il aurait joué dans le jardin avec ses copains Se serait roulé dans l'herbe avec son chien Et puis le soir sa voix d'un souffle L'aurait bercé de si belles histoires de rois, de chevaliers Si quelques faits dans le bonheur tracent tes chemins Dans la violence elles ont gravé le sien Pourtant il a connu ses seins, sa douceur Pourtant elle l'a serré tout contre son coeur Je le vois égaré, seul, à traîner là, dans le matin À rêver d'évasion, volcan en éruption Vivre sa vie de galérien Pourtant il a connu ses seins, sa douceur Pourtant elle l'a serré tout contre son coeur Pourtant elle a aimé au moins, oh quelques heures Oh, oh, oh, oh Oh, oh, oh, oh La, la, la, la La, la, la, la Et pourtant elle l'a aimé Et pourtant elle l'a laissé Je l'aperçois vieil enfant oublié Je l'aperçois mais comment l'oublier