Wij schrijven niet al te lang geleden Sevilla, Zuid-Spanje
Of voor de Spanjekenners: Sebilla
Ik zit in een vol café in de hoek zit een gitarist
Mooi instrument, gitaar, wel moeilijk hoor, ’t is wel moeilijk
Helemaal met een gitaar maar hij gaat nu een moeilijk stukje spelen, prachtig
D’r staat een man op die begint spontaan te zingen
Ik zing, nou ik zing niet, ja ik zing even spontaan
Mwaaaa, genoeg, het gaat mij om de inhoud van het gezongene, spontaan, hè  

Het is nu veertien weken tegen de veertig graden
Mijn familie en ik, wij weten van een tuin iets buiten de stad
De oogst is mislukt, al ’t werk voor niets
Wij zijn geraakt aan de bedelstaf

Ik denk: dit wordt een geweldige avond 
De tweede man staat op

Het is nu al veertien weken zeker veertig graden
De oogst is mislukt, mijn moeder is ziek
Wij zijn aan de bedelstaf
Een dokter kunnen wij niet betalen
Ik hou van mijn moeder
Zij maakt de lekkerste soep van de hele straat

Het is nu al veertien weken dik boven de veertig graden
Mijn moeder is zojuist overleden - Aaah
Haar laatste wens is om begraven te worden
Op de begraafplaats van haar geboortedorp zestig kilometer verderop
Ik hou van mijn moeder, ik hou van mijn moeder
Zij maakte de lekkerste soep van heel Sebilla

Hoppa

Mijn broer belt nu bij de buren, de padré van het dorp
Er is nog één gat vrij maar dan moeten we wel opschieten
’t Is nu veertien weken, nou, boven de vijfenveertig graden
Mijn moeder is al twee dagen dood
Mijn broer heeft een auto geleend van een vage vriend
Ik zit met m’n broer achter, m’n moeder tussen ons in
Mijn andere broer aan het stuur
O, ik hou van mijn moeder, ik hou van mijn moeder
Ik ben dol op mijn moeder
Zij maakte de lekkerste soep van heel Zuid-Spanje en Portugal erbij

Soppa, soppa

’t Is inmiddels zestien weken tegen de vijftig graden
Mijn moeder is al zes dagen dood
Ik hou van mijn moeder 
Zij maakte de lekkerste soep van heel Europa
Ik zit met m’n broer achter, m’n moeder tussen ons in
Mijn andere broer staat voor bij de motorkap
O, broer, is ’t de carborateur, broer, is ’t de carborateur, broer
Of is ’t brandstof

Het is nu al achttien weken boven de vijftig graden
Wij staan voor de begraafplaats van mijn moeder
Mijn broer is gaan kijken
Mijn moeder is nu al zeker vier weken dood
Geen gat
Ik ren de begraafplaats op, ik begin te graven
Ik hou van mijn moeder
Zij maakte de lekkerste soep van de hele wereld 
De padré rent naar buiten: “Stop jij te graven, stop te graven”
Stoppa, stoppa, stoppa

’t Is nu al twintig weken tegen de zestig graden
Mijn moeder is al vier maanden dood
Wij mieteren haar soep in een greppel
En rijden naar huis