We visten uit vriendschap jij en ik
Zo vaak als het mogelijk was
We visten op Loosdrecht op de Wijde Bliek
op de Funtus en Vijfde Plas
Daar roeiden we in het morgenuur
Zo vreselijk, vreselijk jong
eerg dartel scheen dan de hele natuur
En de tjiftjaf de rietzanger zong

Mijn vriend, mijn vriend, ’t was mooi
’t Was mooi in het begin
’t Was mooi, ’t was mooi, ’t was prachtig mooi
En ’t hield beloftes in

En achter een rietkraag was het luw
Met zachtjes een ruisend geluid
We verstoorden al pratend de stilte zo ruw
En rolden de snoeren dan uit
De meisjes die waren mooi maar ver
Wij kwamen er niet aan te pas
Zo spraken wij en visten er
Op de Funtus en de Vijfde Plas

We spraken van liefde in het riet
Met spijt en met eindloos geduld
Van onze frustraties en ons verdriet
Kregen de meisjes de schuld
Wij hoorden geen snor geen karekiet
De meisjes daar ging het ons om
Brasems, zelfs rietvoorns vingen we niet
Nooit boog ons topeindje krom

Mijn vriend, mijn vriend, ’t was mooi
’t Was mooi in het begin
’t Was mooi, ’t was mooi, ’t was prachtig mooi
En ’t hield beloftes in

We sloegen geen acht op dobber en snoer
We kletsten aan een stuk maar door
Wat leken we met ons geouwehoer
Op de kikkers die kwaakten in koor
Maar vissen doen we nooit meer
Onze visdagen die zijn nu vergald
Nooit keren die mooie dagen weer:
De roeiboot die heb je gestald

Je trouwde mijn vriend, bedrog! Verraad!
Dat doe je een visvriend niet aan
Want de meisjes waar het gesprek over gaat
Daar blijft toch een visser vandaan
Ach viste je vriend nog eenmaal met mij
God geve vriend dat je komt:
Dan vingen we brasem, voorn en blei:
Ons gesprek is voor altijd verstomd