Zoemaar
Zoemaar - Golde jaore Dutch translation lyrics
Your rating:
Golde jaore
Hallo meisje, weet je nog, het is al jaren geleden Herken je deze gebroken stem nog, door mijn tranen heen Ik ben eindelijk groot gegroeid, jij vermoedelijk ook Hoe gaat het, je man, de kinderen, ik ben ook getrouwd Ik geloof dat ik een klootzak was, wie weet nog altijd ben Het heeft misschien wat lang geduurd, maar ik zie het nu pas in Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn Hoe lang is het nu geleden, ik denk wel twintig jaar Kan ik koffie met je drinken, jij mag zeggen waar Ik zou je nu graag willen zeggen, ik heb zo’n vreselijke spijt Ben zolang de weg al kwijt, en ik wil je nog altijd Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn Heb jij misschien, ik hoop het wel, nog even aan mij gedacht Ik voel me leeg en zo verlaten, had jij dat ooit gedacht Alles wat ik toen wilde zijn, was een echte man Ik weet dat ik je pijn,veel pijn deed, maar nu lijd ik er van
Golde jaore
Hallo maedje, witste noch, 't is al jaore haer Herkinse dees gebraoke stum nog, door mien traone haer Ik bin eindelik groët gegreut noow, dich vermoedelik auk Wie geit 't, diene man, de kinder, ik bin auk getrouwd 'k Gluif det ik 'ne kloëtzak waas, wae wit nog altiëd bin 't Haet misschien waat lang gedeurd, maar ik zeen 't noow pas in 't Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge euvertuuëg det 't veur altiëd zoë zoël zien Wie lang is 't geleeje noow, 'k dink waal twintig jaor Kin ik kôffie mit dich drinke, dich meugs zegge waor 'k Zoël dich gaer noow wille zegge, 'k heb zô'n vreselik spiët bin zoë lang de waeg al kwiët, én ik wil dich nog altiëd 't Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge euvertuuëg det 't veur altiëd zoë zoël zien Hebs dich misschien, ik haop 't waal, nog efkes aan mich gedach 'k Veul mich laeg en zoë verlaote, hads dich det oëits gedach Alles waat ik toen woël zien, waas einen echte man 'k Weit ik deej dich piën, veul piën, maar noow liej ik door van