Wim Sonneveld
Wim Sonneveld - Het Dorp English translation lyrics
Your rating:
The Village
At home I still have a postcard Upon which a church, a horse cart and butcher's shop J. van der Ven stands. A pub, a lady on the bycicle It tells you probably nothing But it is where I was born. This village, I still know how it was. The peasant childeren in the class, A cart rattling on the cobblestones, The town house with a pump in front of it, A sand road in between grain, The livestock, the farms. And across the garden path of my father I saw high trees. I was a child and I didn't know any better, That it would never pass. How simple they lived back then In simple houses between green With peasant flowers and an hedge. But apparently they lived wrong, The village had been modernized And now they are on the good way. See, how rich live is, They see the television quiz And live in concrete boxes, With a lot of glass, so you could see how Or how the couch is at Mien And her dressoir with plastic roses. And across the garden path of my father I saw high trees. I was a child and I didn't know any better, That it would never pass. The village youth burdocks together In an mini-skirt and beatle-hair And shouts along with beat music. I do know, it's their right, The new time, it's like you said, But it makes me a bit melancholic. I have known their fathers They bought licorice for a penny. I saw their mothers jumping ropes. That village of then, it's over, This is all is the only thing left for me: An postcard and memories. And across the garden path of my father I saw high trees. I was a child and I didn't know any better, That it would never pass.
Het Dorp
Thuis heb ik nog een ansichtkaart Waarop een kerk, een kar met paard Een slagerij, J. van der Ven Een kroeg, een juffrouw op de fiets Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets Maar het is waar ik geboren ben Dit dorp, ik weet nog hoe het was De boerenkind'ren in de klas Een kar die ratelt op de keien Het raadhuis met een pomp ervoor Een zandweg tussen koren door Het vee, de boerderijen Refrein: En langs het tuinpad van m'n vader Zag ik de hoge bomen staan Ik was een kind en wist niet beter Dan dat 't nooit voorbij zou gaan Wat leefden ze eenvoudig toen In simp'le huizen tussen groen Met boerenbloemen en een heg Maar blijkbaar leefden ze verkeerd Het dorp is gemoderniseerd En nou zijn ze op de goeie weg Want ziet, hoe rijk het leven is Ze zien de televisiequiz En wonen in betonnen dozen Met flink veel glas, dan kun je zien Hoe of het bankstel staat bij Mien En d'r dressoir met plastic rozen Refrein De dorpsjeugd klit wat bij elkaar In minirok en beatlehaar En joelt wat mee met beatmuziek Ik weet wel het is hun goeie recht De nieuwe tijd, net wat u zegt Maar het maakt me wat melancholiek Ik heb hun vaders nog gekend Ze kochten zoethout voor een cent Ik zag hun moeders touwtjespringen Dat dorp van toen, het is voorbij Dit is al wat er bleef voor mij Een ansicht en herinneringen Toen ik langs het tuinpad van m'n vader De hoge bomen nog zag staan Ik was een kind, hoe kon ik weten Dat dat voorgoed voorbij zou gaan