Nu de wereld genadeloos toont hoe het ons vergaat
Als gemakzucht steeds weer wordt beloond en domheid volstaat
Nu de ene helft z'n leven, z'n geluk en lot
In handen heeft gegeven van Allah of God
En hun profeten
En de andere helft zich richt op status en op geld
En roept: "Wij zijn verliefd"
maar dat wat werkelijk telt
Lijkt vergeten

Nu blijkt op de lange termijn dat oude verweer 
Om onverschillig en cynisch te zijn helpt ons niet meer

   Geef mij de moed om me niet af te wenden
Moed om nieuwsgierig te blijven en vrij
Zonder angst voor het onbekende
De trots en de schaamte voorbij

Ik heb een dame bij mij in de straat veel ouder dan ik
Die ons getob en gedoe gadeslaat 
Met spottende blik
Mijn geduld laat veel te wensen over ben ik bang
Maar zij beziet de mensen en hun geldingsdrang
Vol vertrouwen
 
Ik vroeg haar hoe het kon, dat zij nog altijd die betrokkenheid
en verwondering en sympathie vol kon houden

Ze zei: "Respect houdt niet op bij de grens
Van één zwak moment
Je negeert of verwaarloost geen mens
Zodra je hem kent"

   Geef mij de moed om me niet af te wenden
Moed om nieuwsgierig te blijven en vrij
Zonder angst voor het onbekende
De trots en de schaamte voorbij

Tot voor kort dacht ik: iedere vrouw die kiest voor een kind
En het aan deze tijd toevertrouwd moet gek zijn of blind

Toen zag ik voor m'n raam wat meisjes spelen 
Hun gedrag, hun rituelen 
Zo vol leven
Ik was ooit nog net als zij: een meisje in de stad
Stel dat men toen mij en al mijn dromen had
Afgeschreven

Er zal onbegrip zijn en verdriet
Zo lang ik er ben 
Maar waarom zou een wonder straks niet
Beginnen bij hen

   Geef mij de moed om me niet af te wenden
Moed om nieuwsgierig te blijven en vrij
Zonder angst voor het onbekende
De trots en de schaamte voorbij

   Geef mij de moed om me niet af te wenden
Moed om nieuwsgierig te blijven en vrij
Zonder angst voor het onbekende
De trots en de schaamte voorbij