De Vlaamse werkman

Waar is de tijd dat overvloed en weelde
Mij lachten toe voor mijnen arbeidsloon
En mijn gezin mij steeds zo minzaam streelde
Gezond en rein in mijne warme woon
Geen smart of kommer die mij t'harte griefde
Elke avondstond geknield dankten wij God
Bemind van vrouw , bemind van kinderliefde
O dan , o ja zalig was mijn lot
O dan , o ja zalig was mijn lot

Nu zonder werk , geen brood geen vuur of kleren
Verkleund door ziekte en bitteren hongersnood
De duren tijd komt nog ons ramp vermeren
Rampzalig lot , waren wij allen dood
Voor kind en vrouw die mij naar nooddurft vroegen
Zou'k bedelen gaan ? O God wat diep verdriet
Ach geef nu werk , k'zal zonder rusten zwoegen
Den bedelzak past aan den Vlaming niet

Zo sprak een man , daar hij met trage schreden
En t'oog verwilderd heen en weder trad
Daar zijn gezin met afgematte leden
In enen hoek opeen gekropen zat
De wanhoop ook stond op des moeders wangen
Haar kindje teer , dat snikte van de dorst
zij wil t'nogmaals aan haren boezem prangen
Helaas het vond een uitgedroogde borst

O gij die rust op zachte donzen bedden
Wie de fortuin met gunsten heeft belaan
Wil d'arbeidsman toch van de wanhoop redden
Wie werken wil heeft steeds recht tot bestaan
Ach laat u t'hart door medelijden raken
Brengt hulp en troost in s'werkmans huisgezin
Gij zult een overgrote wellust smaken
Een weldaad brengt geluk en zegening
            --------------------------