Van Kooten & De Bie
Van Kooten & De Bie - Enkel bakeliet lyrics
Your rating:
Vroeger zat ik uren in de gang Omdat daar die zwarte telefoon hing Ik zat er soms de hele middag lang Te hopen dat hij lang voorbij de bel ging En je had ook songs met “Waiting by the Phone” en “I hope you write me a love letter” Een week niks horen was toen heel gewoon En pas na veertien dagen werd je knetter Maar tegenwoordig kunnen zij gebeld Waar zij zich in huis ook maar bevinden Ook al zijn zij in het open veld Steeds direct contact met hun beminde Ook lovers kunnen faxen met elkaar En hij stuurt haar kopieën van zijn foto En zij bliept hem of hij bliept even haar En ze kunnen zelfs bellen uit hun auto O, Mozes kriebel, waar blijft dat gevoel Van uren naast het toestel zitten wachten Tot je haast vergroeit was met je stoel Ik word nog altijd kwaad bij die gedachte O jemig de pemig, ze kennen hun geluk niet Jemig de pemig, ik had enkel bakeliet O jemig de pemig, ze kennen hun geluk niet Jemig de pemig, ik had enkel bakeliet Shit,joh!