Urbanus
Urbanus - Fonske &; Fronske lyrics
Your rating:
en zo groot dat hij de boomtoppen kon raken Hij had twee rechter handen, het was de beste stielenman Alles wat hij droomde kon hij maken En hij maakte een speeltuin van kilometers lang waar Fonske naar believen mocht in spelen Met echte cowboybergen en een piratenzee en een woestijn met schatten en kamelen En videospelletjes en een computerzaal en een flipperkast met balletjes van goud Hij kreeg ook een atoombom en een fiets en een raket en een kostuum van een echte astronaut Op't einde van de week, was vader oh zo moe hij zei: "ik ga wat rusten voor een poosje" Je mag met alles spelen, alles is van jou maar raak niet aan het lichtgevende doosje Toen vader terugkwam, opgewekt en fris Zat Fonske in zijn Cadillac te treuren "Vader ik verveel me, ik voel me zo alleen Kan je nog eens iets laten gebeuren?" En Fonske viel in slaap en toen hij wakker werd Zat er daar een meisje in zijn raampje Ze was mooier dan zijn flipperkast en zachter dan het gras Ze kon lachen en Fronske was haar naampje Fonske en Fronske keken naar het speelgoedland vanuit het kasteel van Doornroosje "We mogen alles hebben, alles is van ons behalve dat lichtgevende doosje" De stofzuiger die hoorde dit en hij kroop naderbij "Je mag niet in het doosje maar je weet toch niet waarom. Open jullie oortjes en luister eens naar mij. Jullie pa wordt alsmaar slimmer en jullie blijven dom" "In het doosje ligt de sleutel van de poort der geheimen en de ringen die de koningen dragen een wekkertje dat tikt tot het einde der tijden en een zwaard om de dood mee te verjagen." Fronske werd nieuwsgierig, ze bloosde en begon jeuk in haar vingertjes te krijgen Fonske zei: "Kijk maar eens, ik zeg het niet aan va ik geef m'n erewoord dat ik zal zwijgen" Maar vader die op voorhand wist wat de kindjes gingen doen, vermomde zich in een tomatenzaadje Hij kon alles horen, hij kon alles zien want hij loerde door het sleutelgaatje En Fronkse nam het deksel van het doosje af en zag dat het lichtje een appel zat te eten Het lichtje zei: "Kindertjes al wie hier van bijt, die weet alles wat de anderen niet weten." Ze beten met hun tandjes het appeltje in twee en begonnen op het klokhuisje te kauwen Fonske riep verwonderd: "Ik voel me al zo slim. Ik zou mezelf een speeltuin kunnen bouwen." Maar vader stormde binnen er kwam donder uit zijn stem en bliksmems uit zijn ellebogen De kindjes zakten angstig tot hun knietjes in de grond en voor't eerst kwam er regen uit hun ogen Vader sloot de kleintjes in een diepe kelder op tussen de spoken en de spinnen En nooit of te nimmer mochten ze eruit en vader kwam ook nooit of nimmer binnen Dit stond in het sprookjesboek van de tovenaar maar de blaadjes die zijn eruit gevlogen Hij maakte ook de sterren en de aarde en de maan maar ik weet niet of dat waar is of gelogen. Thanks to m_kel for these lyrics