Sylvain Poons
Sylvain Poons - Thuiskomst 1945 lyrics
Your rating:
Saar en ik zijn aangekomen An het Muiderpoortstation “Bram”, zegt Saar, “ons ouwe Mokum Onder de Oranjezon Bram, we zitten zonder Moffen zonder Grüne Polizei Saar, we kunnen rustig leven De bezetting is voorbij” Saar en ik toen naar de buurman Om de stoeltjes en het bed Die voor ons in tweeënveertig Op zijn zolder zijn geweest Buurman zegt: “Nou moet je horen Het geval wil tot mijn spijt Dat ik heel de boel verstookt heb In de hongerwintertijd” Saar en ik toen naar de vrienden Om d’r jurken en m’n jas Onze goeie onderkleren En de nieuwe springmatras Maar die zeiden: “In de die winter Toen de honger heeft geknaagd Heeft een tarweboer jouw jurken En de rest van ons gevraagd” Saar en ik naar ’t gosje neeffie Dat portretten had bewaard Vader, moeder, broer Manasse Die het lot niet heeft gesp[aard Maar uit vrees voor de recherche Neef deed ook al illegaal Heeft ie ze toch maar vernietigd In de kachel, allemaal “Saar”, zeg ik, “hier woedde ’n oorlog Hier was heel veel mensenleed ’t Is geen wonder dat geen mens meer Van die spulletjes nog weet Saar, je moet zo droef niet kijken Al is alles ook gesneesd Heus, wij maggen dankbaar wezen Dat we in Auschwitz zijn geweest”