Roel Slofstra
Roel Slofstra - Suzanne Dutch translation lyrics
Your rating:
Suzanne (Leonard Cohen cover)
Suzanne neemt je mee Naar haar woning aan het water Je hoort de boten aan je voorbij gaan In haar armen voel je de deining En je weet dat ze mooi gek is Daarom wil je bij haar zijn En ze komt met thee en passievruchten Uit het verre China En al zou je eens zeggen willen Ik kan jou geen liefde schenken Neemt ze je mee op haar vleugels En ze laat de golven zeggen Zij wordt jouw liefste liefde En je wilt de reis wel aangaan Blind wil je haar wel volgen En ze kan op jou vertrouwen Want je raakt haar wezen aan met je ziel En Jezus was een visser Toen hij liep over het water Hij gunde zich de tijd te kijken Vanuit zijn eenzame houten hoogte Toen hij wist hoe dat zeer zeldzaam Een drenkeling hem zien kon Zei hij: mensen zijn zeelui Totdat de zee hen weer vrij laat Maar hij zelf was toen al gebroken Lang voordat de hemel openging Haast breekbaar, als een mens Zonk hij in ons diepste weten als een steen En je wilt de reis wel aangaan Blind wil je hem wel volgen En je wilt hem wel vertrouwen Want hij raakt aan jouw wezen met zijn ziel Nu neemt Suzanne jouw hand En ze brengt je naar het water Ze draagt bonte kleren en veren Bij de heilsoldaten gesprokkeld En de zon straalt als honing Op de vrouw van de haven En ze wijst je waar je kijken moet Tussen afval en de bloemen Als je het zien wilt zijn daar helden Kinderen die spelen in de ochtend die verlangen naar de liefde En die begeerte zal altijd blijven Terwijl Suzanne de spiegel voorhoudt En je durft de reis wel aan te gaan Blind wil je haar wel volgen En je kunt op haar vertrouwen Want ze raakt met haar wezen aan jouw ziel *) ‘Lady of the Harbour’ = naam van een kerk in Montreal
Suzanne
Suzanne nimt dy mei nei har wente oan it wetter Hearst de boaten dy’t foarby gean yn har earmen fielst de dining En do witst dat sy moai gek is Dêrom wolsto by har wêze En se komt mei tee en passyfrucht út it fiere fiere Sina En al soest eins sizze wolle Ik kin dy gjin leafde skinke nimt se dy mei op har wjukken en se lit de weagen sizze sy wie dyn leafste leafde En do wolst de reis wol oangean Blynseach wolsto har wol folgje En se kin op dy fertrouwe want do rekkest oan her wêzen mei dyn siel En Jezus wie in fisker Doe’t er rún oer it wetter gunde er him de tiid te skôgjen fanút syn iens’me houten hichte En doe’t er wis wie dat noch inkeld in drinkeling him sjen koe sei er: Minsken binne seelju oant de see harren wer frij lit Mar hy sels wie doe al brutsen lang foar’t de himel iepengie Hast breklik, as in minske sonk hy yn ús djipste witten as in stien En do wolst de reis wol oangean Blynseach wolsto him wol folgje En do wolst him wol fertrouwe want hy rekket oan dyn wêzen mei syn siel No nimt Suzanne dyn hân en se bringt dy nei it wetter Se draacht bûnte klean en fearren by de heilssoldaten garre En de sinne streamt as huning op de frouwe fan de haven *) En se wiist dy wêr’sto sjen moatst tusken ûnrant en de blommen Asto sjen wolst bin der helden Bern dy’t boartsje yn de moarntiid dy't longerje nei de leafde En dy langst sil altyd bliuwe wylst Suzanne de spegel foarhâldt En do doarst de reis wol oangean Blynseach wolst har wol folgje En do kinst op har fertrouwe want sy rekke mei har wezen oan dyn siel