Het vuur is uit, dat is een trieste constatering
En dat ze weg gaat wist ie al een hele tijd.
Hij houdt nog van d'r, maar hij weet "ik ben haar kwijt"
Geen hartstocht meer, hooguit een soortement waardering.
Zij kijkt hem aan, en kiest de juiste formulering,
Het is voor allebei maar beter als ze gaat
Hij houdt zich flink, hoewel zijn hart wanhopig slaat,
En wat ie zegt klinkt als een tragische bezwering.

Laten we nog één keer doen alsof,
En nestel je nog één keer in m'n armen.
Al kan ik jou dan nooit meer echt verwarmen,
Laten we nog één keer doen alsof.
Ik weet wel dat het allemaal voorbij is
En dat je aandacht niet meer echt bij mij is,
Maar laten we nog éen keer doen alsof
Ik zweer je, ik zal nergens meer om smeken,
Dat zou m'n hart alleen maar nog meer breken,
Ik vrees al dat het toch nooit meer geneest,
Maar laten we nog één keer doen alsof
Om alles wat er vroeger is geweest.

Hij ziet haar lichaam, in de tijd toen ze nog vrijden,
Die zachte buik, dat lieve plukje donker haar
Ze kenden elke centimeter van elkaar
Begrepen ieder woord, nog voor dat ze iets zeiden
Zij voelt geen liefde meer, alleen nog medelijden
Hij ziet haar staan, ze is nog hier maar toch al weg
Het heeft geen zin meer, denkt ie, " 't geeft niet wat ik zeg"
Er staat een onzichtbare muur tussen hen beiden.

Laten we nog één keer doen alsof,
En nestel je nog één keer in m'n armen,
Al kan ik jou dan nooit meer echt verwarmen
Laten we nog één keer doen alsof
Ik weet wel dat het allemaal voorbij is,
En dat je aandacht niet meer echt bij mij is,
Maar laten we nog één keer doen alsof.

INTRO

Ik zweer je ik zal nergens meer om smeken,
Dat zou m'n hart alleen maar nog meer breken,
Ik vrees al dat het toch nooit meer geneest,
Maar laten we nog één keer doen alsof,
Om alles, om alles,
Om alles wat er vroeger is geweest