Hy is sa goed, nee, hy is better 
en ja, hy komt faak ek wat letter as de rest 
ik wit jo moatte net oerdriuwe 
mar ik wol der wol by bliuwe, hy is de bêste 

En hy hat der ek gjin wurk fan 
fergelykje dat mei my dan bin ik slûch 
hy is fluch en hiel direkt 
en dochs komt it him wol krekt, hy is net sa rûch 

Mar wat ik sa bysûnder fyn 
sûnder gedonder, sûnder skyn 
hy is sa suver en hy is sa ûnbedoarn 
ik snap net hoe't er it hat 
stjerrend wier, it is apart 
want hy bliuwt sa, net te leauwen, sa gewoan 

It is net normaal mear, sa gewoan 
troch heit en mem fêst nea bedoarn 
o sa beskieden en hy praat mei alle minsken 
sawat net moai mear, sa gewoan 
en ek sa suver noch fan toan 
mei nocht foldocht er altyd wer oan alle winsken 

Hy hat ek eartiids alles kind 
it is in algemien talint, fenominaal 
stiet foar de oaren altyd klear 
is ek in hear yn it petear en sa sosjaal 

Miskien sjit ik wol wat tekoart 
ik wit wier net hoe't er it hat 
ik jou ta, ik wol him leaver mije 
want ik fyn him yrritant 
fierste gewoan doocht fan gjin kant 
út 'e ploai, dat is moai, dat mei ik lije 

Ik spylje it aldermoaist gitaar 
ik pluk ek mannich teare snaar, dat is bysûnder 
ik sjong it alderheechste liet 
en ek al sjong ik noch sa swiet, it bliuwt in wûnder 

Mar wy ha ús part wol leard 
swetse en sweare is ferkeard 
wy binne op alle fronten suver ûnbedoarn 
al liket it hiel wat 
it is net mear as dit of dat 
en wy bliuwe, sa net te leauwen, sa gewoan