Laura Marling
Laura Marling - My manic and I Dutch translation lyrics
Your rating:
My manic and I
Hij wil sterven in een meer in Geneve De bergen kunnen de vorm van zijn neus verbergen Hij wil sterven waar niemand hem kan zien De schoonheid van zijn dood zal voortduren dus Geloof ik hem niet Hij groet me met kusjes Wanneer goede dagen hem voor de gek houden En soms is het weg en soms geloof ik hem En soms ben ik overtuigd Dat mijn vrienden denken dat ik gek ben Ik word bang en roep hem, maar hij is meestal vaag Tegen één uur in de ochtend is de dag nog niet over Tegen twee uur is hij bang Dat de slaap geen vriend meer is en Tegen vier uur zal hij drinken, maar hij kan het niet voelen Slaap zal niet komen want de slaap staat het niet toe En ik geloof hem niet De ochtend bespot me Ik dwaal door de straten, ontwijk de hapjes Dat de ring om mijn vinger op de grond valt Een cadeau voor de goot, een cadeau voor de stad Wiens bloedvaten mij gebroken hebben En ik geloof hem niet. De ochtend bespot me Oh de goden waarin hij gelooft Blijven me verbazen Hij gelooft in de liefde in zijn god van alle dingen Maar ik vind hem verwikkeld in alle mogelijke zonden De drugs die hem bedriegen En de meisjes die hem geloven Ik kan je niet sturen, ik ken je niet goed Dit zijn de redenen waarom ik denk dat je ziek bent Ik kan je niet sturen, ik ken je niet goed Dit zijn de redenen waarom ik denk dat je ziek bent En sinds de laatste keer dat we uit elkaar gingen De laatste keer dat ik hem zag Vlakbij bij een rivier Stil en gehard De ochtend bespotte ons, bloed raakte de lucht Ik was gewoon gelukkig, mijn maniak en ik Hij kon me niet zien; de zon scheen in zijn ogen En de vogels zongen om ons te kalmeren En de vogels zongen om ons te kalmeren En het spijt me, jongeman, ik kan jouw vriend niet zijn Ik geloof niet in een sprookjeseinde Ik hou mijn hoofd er niet altijd bij Ik vind het saai wanneer mijn hart mijn hoofd ontmoet En ik ken je haast niet, ik denk dat ik dat wel weet Dit zijn de redenen waarom ik denk dat we ziek zijn Ik ken je haast niet, ik denk dat ik dat wel weet Dit zijn de redenen waarom ik denk dat we ziek zijn En de goden waarin hij gelooft Blijven me teleurstellen De goden waarin hij gelooft Blijven me teleurstellen En als de gelukkige man Mijn maniak en ik Geen plannen hebben om verder te gaan. En de vogels zingen om ons te kalmeren En de vogels zingen om ons te kalmeren
My manic and I
He wants to die in a lake in Geneva The mountains can cover the shape of his nose He wants to die where nobody can see him The beauty of his death will carry on so I don’t believe him He greets me with kisses When good days deceive him And sometimes it’s gone and sometimes I believe him And sometimes I’m convinced My friends think I’m crazy I get scared and call him, but he’s usually hazy By one in the morning, the day is not ended By two he is scared That sleep is no friend and By four he will drink, but he cannot feel it Sleep will not come because sleep does not will it And I don’t believe him Morning is mocking me I wander the streets, avoiding them eats That the ring on my finger slips to the ground A gift to the gutter, a gift to the city The veins of which have broken me down And I don’t believe him Morning is mocking me Oh the gods that he believes Never fail to amaze me He believes in the love, in his god of all things But I find him wrapped up in all manner of sins The drugs that deceive him And the girls that believe him I can’t control you, I don’t know you well These are the reasons I think that you’re ill I can’t control you, I don’t know you well These are the reasons I think that you’re ill And since last time we parted Last that I saw him Down by a river Silent and hardened Morning was mocking us, blood hit the sky I was just happy, my manic and I He couldn’t see me; the sun was in his eyes And birds were singing to calm us down And birds were singing to calm us down And I’m sorry, young man, I cannot be your friend I don’t believe in a fairytale end I don’t keep my head up all of the time I find it dull when my heart meets my mind And I hardly know you, I think I can tell These are the reasons I think that we're ill I hardly know you, I think I can tell These are the reasons I think that I'm ill And the gods that he believes Never fail to disappoint me The gods that he believes Never fail to disappoint me And as my happy man My Manic and I Have no plans to move on And the birds are singing to calm us down And the birds are singing to calm us down