Wanneer ik lekker op de bank zit met een schrijfblok of een boek
Niemand thuis en ik hoef lekker nergens heen
Of als ik door m’n boekenplank spit, verkneukeld naar een boek zoek
Niemand thuis, de hele dag voor mij alleen
De hele dag, mijn eigen dag, m’n hele lange eigen dag
Dan staan ze voor m’n deur: onverwachts bezoek
 
“Ik dacht: je zal je wel vervelen want je bent vandaag toch vrij
Heb je koffie, want ik dacht ik neem wat mee.
‘k Heb Bossche bollen bij. Zal ik anders even zetten?
Zeg, waar was jij op de trouwerij van Mieke?
’t Was een prachtfeest. Iedereen was van de partij
Ja, behalve jij

Ik heb vanavond ook besproken bij dat leuke restaurant
Die ene zanger van tv, hoe heet die, is er ook een vaste klant
Z’n naam die ben ik even kwijt. ‘k Dacht ik neem je mee uit eten
Want dat heb je wel verdiend. 
Kijk, nou wat staat die ene kamerplant er prachtig bij 
Hoe heet die zanger nou toch weer?”

Na vier uur zeg ik: “Ik ben moe want ik heb kanker
 ‘k Heb niet lang meer. Ik moet rusten van de dokter
Dag en tot een andere keer. Ja, erg, hè”

“Heb je kanker? Goh, dat doet zeker wel pijn. 
Weet je wat? Zal ik dan voor je koken?
Ik wil best je buddy zijn of was dat nou met AIDS?
Ik haal die dingen steeds maar door mekaar
Wat had die ene van Ook dat nog nou
Nou dat was toch ook zo naar
Wat vind je trouwens van m’n haar?
D’r is een heel stuk af?

Nou dan ga ik maar
en weet je ‘t zeker dat ik niet moet koken?
Morgen kan ’t ook hoor
Is je dag weer wat gebroken
Anders zit je hier maar ziek te zijn
En valt je haar ook uit?
Heb je ’t van neuken of gewoon van een vuile spuit?
Of was dat nou met AIDS
Ik haal die dingen echt steeds door elkaar
Nou,dan ga ik maar

O, je hebt de groeten nog van Ans, je weet wel
Wist je dat die zwanger was
’t Is heel erg hoor 
Want ze weet niet of ’t van Menno is of Bas
Ja dat heb je met een minnaar, hè
Dat is ‘t gevaar
Nog zeven maanden wachten
Ben jij dan al dood
Nou, dan ga ik maar

O, wat een rotweer is het buiten
Nou dan blijf ik hier maar even
Ja, ik wou m’n paraplu mee
‘k Snap niet waar die is gebleven
En verkouden word je zo, hè
Nou daar pas ik voor, jij niet?
En misschien is dit de allerlaatste keer dat ik je zie
Ja, levend dan, hè 
Of wil je in zo’n dichte kist zo’n  zonder raam
dat ligt er ook een beetje aan hoe je eruit ziet
Want
Je wil toch dat de mensen je herinneren zoals je was”

Onverwachts bezoek