Ik dacht laatst ineens op de fiets door de stad
Ik heb toch zo´n beetje wel alles gehad
Als Magere Hein kwam die zei: sorry meid
Het spijt me voor jou maar het is wel je tijd
Dan zou ik vast denken: de man heeft gelijk…
Wat moet ik nog anders
Wat moet ik nog meer
Alles gedaan
En dan nog es een keer ?
Nog een heel leven, met nog es een man
Weer een keer baren, ik denk er niet an
En zeker die minnaars, en weer naar de kroeg
Ruim dertig jaar slempen is waarlijk genoeg
En weer es verhuizen en weer nieuw parket
En een één of een twee of een driepersoonsbed
En van alles maar doen omdat je ´t nog kan
Het leven is mooi maar ik hang er niet an
Dus blijken ineens mijn dagen geteld
Dan zeg ik o.k., de kist is besteld

Nee wacht± jonge lammeren, ineens in het veld
Op een voorjaarsdag, eig´lijk te vroeg
Die wil ik nog zien, hoe ze doen, hoe ze springen
Dat nog, en dan is het genoeg
En nog even dat aapje in Artis
Dat straks wordt geboren
En de merel,  de eerste
Die wil ik nog horen
Onder m´n raam, ergens in maart
Zo´n halve riedel
Alsof ie de rest voor de zomer bewaart
En de zwaluw die terugkomt
Z´n vleugels gespreid
Die moet me nog groeten
Zo lang wil ik tijd

Ik denk wel es als ik alleen door de nacht
-omdat ik door niemand naar huis word gebracht-
Zo loop door een straat, iets te ver uit de richting
Met rare portieken en slechte verlichting:
Straks komt er een man met een mes, die gaat steken
Een gek met verlof, en dan is het bekeken
Maar als ik dan eerlijk ben: het werd ook wel tijd…
Wat moet ik nog anders
Wat moet ik nog meer
Alles gedaan
En dan nog es een keer ?

Nog een carrière en nog een CD.
Die krengen die gaan toch al veel te lang mee
Weer een bespreking met veel  rooie wijn
Over plannen die morgen al doorgeprikt zijn
Weer naar New York om op Broadway te kijken
Naar al die producties die op elkaar lijken
En dan al die faxen die mensen maar sturen
Het leven is mooi maar het moet niet te lang duren
Dus blijk ik er niet meer te zijn, volgend jaar
Dan zeg ik o.k., de steen is al klaar

Nee wacht, toch die lammeren, vroeg in het veld
Die staartjes zo dom heen en weer
Er komt een klein leeuwtje is me verteld
Dat haal ik dan zeker niet meer
En de paasnacht op Praxos, dat ene moment
Dat de priester om twaalf uur
Als nergens meer licht is
Ineens met de brandende kaars dan verschijnt
’t Zijn niet de gezangen, ’t gaat niet om de preken
Gewoon daar te zijn en je kaars aan te steken
En dan ook te zeggen: Christo Anesti
Christo Anesti, en iedereen stralen
Ja, dan moet ik dus minstens de Pasen nog halen

En dan, als ik ooit van mijn kind zou horen
Dat er een kleine komt, ben ik verloren
Dat weet ik, dan denk ik: hoezo afgelopen
Daar ga ik meteen van die mutsjes voor kopen
Dan wil ik natuurlijk dat kind op mijn schoot
En zeggen: dag schattekind, wat word je groot!
Daar wil ik nog duizenden liedjes voor zingen
En zien hoe het lacht en grijpt naar die dingen
En dat we dan samen de wereld bekijken

Hoor es een merel, hoor je: hij fluit
En kijk es: een zwaluw, hij komt je begroeten
Een zwaluw die terugkomt
Zijn vleugels gespreid
Ik wil nog heel lang de tijd.