Jean Ferrat
Jean Ferrat - Les Instants Volés Dutch translation lyrics
Your rating:
Gestolen momenten
De kamperfoelie van het terras werpt schaduwen op ons gezicht Aan de hemel niet het minste wolkje, en ik glimlach om de tijd die voorbijglijdt onder het genot van een glaasje wijn. Ik hou zo van die momenten, ontstolen aan het lawaai van het leven Dáár kan ik praten als ik wil over louter de kleine zorgen Mijn vrienden horen dromen Me afleiden en me bevrijden van de last van de wereld en het leven Van de last van de wereld en het leven Tegen Roger hebben we gezegd "Kom langs" En hij is komen buurten Hij woont op de heuvel hiertegenover Tussen ons weeft de stilte Banden waar we zo gesteld op zijn Ik hou zo van die momenten, ontstolen aan het lawaai van het leven Dáár kan ik praten als ik wil over louter de kleine zorgen Mijn vrienden horen dromen Me afleiden en me bevrijden van de last van de wereld en het leven Van de last van de wereld en het leven Zo tegen het avondeten misschien zullen de kameraden van lang geleden komen kloppen op het raam En we zullen het gevoel hebben nooit echt uit elkaar te zijn gegaan Ik hou zo van die momenten, ontstolen aan het lawaai van het leven Dáár kan ik praten als ik wil over louter de kleine zorgen Mijn vrienden horen dromen Me afleiden en me bevrijden van de last van de wereld en het leven Van de last van de wereld en het leven bron: http://www.fzp-cursussen.nl/Ferrat.html
Les Instants Volés
Le chèvrefeuille de la terrasse Met des ombres sur nos visages Au ciel pas le moindre nuage Et je souris au temps qui passe A travers un verre de vin J'aime ces instants volés Au grand vacarme de la vie Là si je veux je peux parler Seulement des petits soucis Écouter rêver les amis Dériver et me délivrer Du poids du monde et de la vie Du poids du monde et de la vie A Roger nous avons dit "Passe" Et il est venu en voisin Il vit sur la colline en face Entre nous le silence tisse Des liens que nous aimons si bien J'aime ces instants volés Au grand vacarme qui nous mène Là si je veux je peux rêver Toute une moitié de semaine Écouter rêver les amis Dériver et me délivrer Du poids du monde et de la vie Du poids du monde et de la vie A l'heure du souper peut-être Des copains d'il y a longtemps Viendront cogner à la fenêtre Et nous aurons le sentiment De ne pas s'être quittés vraiment J'aime ces instants volés Au grand vacarme de la vie Là si je veux je peux parler Seulement des petits soucis Écouter rêver les amis Dériver et me délivrer Du poids du monde et de la vie Du poids du monde et de la vie