Oom Willem had lang al een kale kop
Geen hond die er wat van zee
 Maar z’n vrouw zei: “’k Vind die kop een flop
Je neemt een toupé”

Eerst wist ie niet eens wat of dat wel was
En dacht het is iets van seks
En zei: “Als jij ze dan zelf maar haalt
Ik met m’n complex”

Ze zei: “Jij denkt alleen daar maar aan
Het werkt bij jou altijd traag
Je ken tegenwoordig een stukkie krijgen
En niet alleen in je kraag

De baas van Nelis lijkt ook zo jong
Die man zit toch aan z’n pensioen
Maar sinds hij dat haarstukkie heb gekocht
Mag ie de klussies weer doen
Ken je nagaan”

Afijn, Willem liet zich verleien
Het bracht hem wel enigszins van de wijs
Maar toen de pruikenmaker z’n naam vroeg
Zei hij: “Hm, het lijkt wel Louis Seize”
De man vroeg terwijl hij de maat nam
Welk model hij het meeste om gaf
Zei z’n vrouw: “Nou, laat het maar lang hoor
’t Ken d’r altijd nog af”

Een week later had hij z’n pruikie op
Het haar hing over z’n jas
Men vroeg als hij over de Dam liep
Of hij uitgeslapen was
Op z’n werk vroeg ie z’n collega’s
“Zeg eens eerlijk, lijkt het net echt”
Ze zeiden: “Och, ik had het niet eens gezien
’t Is dat je het zegt”

Maar ja, ’t model zat ‘m toch niet zo lekker
Doch z’n kapper was heel discreet
Die heb er een scheiding in aangelegd
En op kamerbreed
’t Was beter maar ’t had één bezwaar
Houvast dat was er niet bij
Zo ging z’n scheiding soms heen en weer
Van midden dan weer opzij

Nou was hij van huis uit goed opgevoed
Dat zat hem ook niet zo mee
Want steeds weer als hij z’n hoed afnam
Ging het pruikie mee

Toen zei tante Jo die erg handig is:
“Daar heb ik een oplossing voor”
Die heb er wat drukkertjes aangezet
En elastiekies om z’n oor

Zo had ie ‘n prachtige kop met haar
Zoals ie nog nooit had gehad
En van die elastiekies zag je niks
Omdat ie oorwarmers op had
Maar ja, ’t werd zo langzaam aan juli
En iedere dag was het heet
Toen liep hij toch enigszins wel voor aap 
En permanent in het zweet

Hij heb toen z’n oorwarmers afgedaan
Al was ie d’r zo aan verknocht
En is de Bijenkorf ingegaan
En heb ie een badmuts gekocht
Die badmuts hing over ’t pruikie heen
Och in de zomer vond niemand dat vreemd 
Tot een vrouw in de Kalverstraat zachies zee
“Dat zo’n man geen toupetje neemt”