Ik wou dat je hart een kast was met een deurtje.
En dat ik kon kijken in het interieurtje.
Dan moest je oprecht zijn,
Goed of slecht, maar echt zijn.
En dan zei je al gauw, als ik vroeg: "Ben je trouw?"

'n Beetje, verliefd is iedereen wel eens, dat weet je.
Je wilt verstandig zijn, maar dat vergeet je.
Zodra je naar wat amor fluistert, luistert,
Dan weet je, dat wordt weer net zoiets als Huib en Greetje.
Het rendez-voustjes in een klein cafeetje,
En slent'ren in de maneschijn.
Met rozengeur, en kussen bij het afscheid aan de deur.
De nacht is blauw,
Je fluistert mond aan mond: ik zweer je eeuwig trouw.

'n Beetje, verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je.
Je hart kwam wel eens meer op een ideetje.
Dat speet je, maar ach weet je,
Soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje van trouw.

'n Beetje, verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je.
Je hart kwam wel eens meer op een ideetje.
Dat speet je, maar ach weet je,
Soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje van trouw.