Georges Brassens

Georges Brassens - Les funérailles d'antan Dutch translation lyrics

Your rating:

Begrafenissen van weleer

In vroeger tijden werd je erbij betrokken door de familie van de doden.
Zij lieten de ouwe makkers gaarne meegenieten 
“er is een dode bij ons thuis, als je hart het je ingeeft, kom hem dan met ons bewenen klokslag 12 uur…”.
Maar vandaag de dag zijn de levenden niet zo royaal
Als zij een dode hebben houden ze hem voor zichzelf.
Dat is de reden waarom sinds enkele jaren een heleboel begrafenissen je door de neus worden geboord.

Waar zijn toch de uitvaarten van weleer gebleven?
De kleine lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen van onze grootvaders die hortend en stotend de weg volgden,
De kleine kadavers, kadavers, kadavers, kadavers
rond en welvarend.
Als de erfgenamen tevreden waren
betaalden ze een glas voor de grafdelver, de lijkdragers, de pastoor en zelfs voor de paarden.
Zij zijn voorgoed voorbij
Zij hebben hun tijd gehad
de mooie begrafenisondernemingen.
We zullen ze nooit meer zien
en dat is toch wel heel treurig
de mooie begrafenisondernemingen van onze jeugd.

Nu nemen de lijkkoetsen met halsbrekende snelheid de overledenen mee tot zo ver mogelijk
De arme drommels hebben niet eens meer het kinderlijke genoegen om hun bedrogen erfgenamen te laten lopen in de drek. 
Toen ‘n week of wat geleden een stelletje schurken een van de hunnen 
naar een armzalig kerkhof reden met 140 per uur, reden zij zich te pletter tegen een boom van hardhout 
Het bleek achteraf dat de dode doden had gebaard.

Waar zijn dan toch de uitvaarten van weleer?
De kleine lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen
van onze grootvaders
die hortend en stotend de weg volgden
De kleine kadavers, kadavers, kadavers, kadavers
rond en welvarend;
Als de erfgenamen tevreden waren
betaalden ze een glas voor de grafdelver, de lijkdragers, de pastoor en zelfs voor de paarden.
Zij zijn voorgoed voorbij
Zij hebben hun tijd gehad
de mooie begrafenisondernemingen.
We zullen ze nooit meer zien
en dat is heel treurig,
de mooie begrafenisondernemingen van onze jeugd.

Liever dan een uitvaartplechtigheid te krijgen met een tekort aan versieringen
zou ik liever, alles bij elkaar genomen, helemaal geen teraardebestelling ondergaan. 
Ik zou liever sterven in het water, in het vuur of waar ook
En zelfs, als het helemaal moet, helemaal niet sterven.
Ach, herleefden de tijden maar van de hovaardige doden,
De tijd van "heeft u mij wel zien liggen in mijn prachtige kist"
De tijd dat, al moesten ze er hun laatste gulden aan uitgeven, het de mensen aan het hart ging om boven hun stand te sterven
Het ging de mensen aan het hart om boven hun stand te sterven

Les funérailles d'antan

Jadis, les parents des morts vous mettaient dans le bain 
De bonne grâce ils en f'saient profiter les copains 
" Y a un mort à la maison , si le cœur vous en dit 
Venez l'pleurer avec nous sur le coup de midi... " 
Mais les vivants aujourd'hui n'sont plus si généreux
Quand ils possèdent un mort ils le gardent pour eux 
C'est la raison pour laquell', depuis quelques années 
Des tas d'enterrements vous passent sous le nez 

Mais où sont les funéraill's d'antan ?
Les petits corbillards, corbillards, corbillards, corbillards
De nos grands -pères 
Qui suivaient la route en cahotant 
Les petits macchabées, macchabées, macchabées, macchabées
Ronds et prospères
Quand les héritiers étaient contents
Au fossoyeur, au croqu'-mort, au curé, aux chevaux même
Ils payaient un verre 
Elles sont révolues
Elles ont fait leur temps 
Les belles pom, pom, pom, pom, pom, pompes funèbres 
On ne les r'verra plus
Et c'est bien attristant 
Les belles pompes funèbres de nos vingt ans.

Maintenant, les corbillards à tombeau grand ouvert 
Emportent les trépassés jusqu'au diable vauvert 
Les malheureux n'ont mêm' plus le plaisir enfantin 
D'voir leurs héritiers marron marcher dans le crottin 
L'autre semain' des salauds, à cent quarante à l'heur' 
Vers un cimetièr' minable emportaient un des leurs 
Quand, sur un arbre en bois dur, ils se sont aplatis 
On s'aperçut qu'le mort avait fait des petits

Mais où sont les funéraill's d'antan ?
Les petits corbillards, corbillards, corbillards, corbillards
De nos grands-pères
Qui suivaient la route en cahotant
Les petits macchabées, macchabées, macchabées, macchabées
Ronds et prospères;
Quand les héritiers étaient contents
Au fossoyeur, au croqu'-mort, au curé, aux chevaux même
Ils payaient un verre
Elles sont révolues
Elles ont fait leur temps
Les belles pom, pom, pom, pom, pom, pompes funèbres
On ne les r'verra plus
Et c'est bien attristant 
Les belles pompes funèbres de nos vingt ans

Plutôt qu'd'avoir des obsèqu's manquant de fioritur's 
J'aim'rais mieux, tout compte fait, m'passer de sépultur' 
J'aim'rais mieux mourir dans l'eau , dans le feu, n'importe où 
Et même, à la grand' rigueur, ne pas mourir du tout 
O, que renaisse le temps des morts bouffis d'orgueil 
L'époque des m'as-tu-vu-dans- mon-joli- cercueil 
Où, quitte à tout dépenser jusqu'au dernier écu 
Les gens avaient à cœur d'mourir plus haut qu'leur cul 
Les gens avaient à cœur de mourir plus haut que leur cul
Get this song at:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Author: Georges Brassens

Composer: Georges Brassens

Publisher: Mercury France

Details:

Released in: 2011

Language: French

Translations: Dutch

Appearing on: Les 100 Plus Belles Chansons (2006)

Share your thoughts

This form is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

0 Comments found