Een kleine jongen staat voor het raam.
Hij heeft verdriet, en op zijn wang rolt er een traan.
Hij voelt zich eenzaam en zo alleen
Zijn lieve moeder ging in een keer van hem heen.
En als het s’avonds weer donker is
En hij op zo’n moment zijn moeder heel erg mist.
Dan kijkt hij even naar de volle maan.
Zei had gezegd dat zij daar in de buurt zou staan.

Hij zoekt ’n sterretje een heel klein sterretje.
Dat heel de nacht het mooiste lichtje naar hem straalt.
Dan roept hij dan haar naam en ziet haar voor zich staan.
Zei is heel even uit de hemel neergedaald.

Hij zoekt ’n sterretje ’n heel klein sterretje 
Dat met liefde heel de nacht over hem waakt
Het stilt zijn groot verdriet als hij dat lichtje ziet.
Want dan weet hij dat er ergens iets bestaat.

Hij zoekt ’n sterretje een heel klein sterretje.
Dat heel de nacht het mooiste lichtje naar hem straalt.
Dan roept hij dan haar naam en ziet haar voor zich staan.
Zei is heel even uit de hemel neergedaald.

Hij zoekt ’n sterretje ’n heel klein sterretje 
Dat met liefde heel de nacht over hem waakt
Het stilt zijn groot verdriet als hij dat lichtje ziet.
Want dan weet hij dat er ergens iets bestaat.