Folkcorn
Folkcorn - hansje knecht English translation lyrics
Your rating:
Little Hans Farm Hand
"Hans Farm Hand, what do you want to do? Do you want to make your old wages and toil as long as you live? I'll give you new shoes, and just leave the plowing to the farmer." Little Hans swore a solemn oath 'Though it saddened my father and mother, I'll give up plowing. I will go to sea, to the Lord's waters." When Little Hans came to the harbor, he stood in front of a ship's captain, said, "Skipper, good sir, would you teach me as a ship's hand, the sailor's trade?" "I would like to take you on, but can you stand as ship's hand, right at the front of the ship? I can hear from your words, you're from a farming region." Little Hans swore a solemn oath, "No other man is as prepared, for every sailors' tasks. I am as strong, as a wild dragon." When Little Hans went to sea, he stood like a lost deer, he could no longer speak a single word. He though here and he thought there, his heart was about to break. He already stuck his head overboard. He didn't say a word for hours, but thought in that moment, "Oh, if only I was holding the plow, I would be on solid ground."
hansje knecht
Hansje knecht wat wil je doen, wil je verdienen je oude loon, en je leven lang nog zwoegen, 'k zal je geven nieuwe schoenen, en laat de boer maar ploegen. Hansje zwoer een dure eed, al deed't mijn vader en moeder leed, het ploegen wil ik laten, 'k zal er gaan al op de zee, al op des Heeren wat'ren. Toen Hansje bij de haven kwam, ging hij voor een scheepsman staan, sprak, schipper, goede heere, wil je mij als schippersknecht, het zeemansvak gaan leren. 'k wil je er wel nemen aan, maar kun je als schippersknecht wel staan, recht al aan scheepsvoorde, ik hoor er aan je woorden wel, je bent van boeren-oorde. Hansje zwoer een dure eed, geen andere man is zo gereed, voor alle zeemanstaken, ik ben in mijnen doen zo sterk, als eene wilde drake. Toen Hansje knecht kwam op de zee, stond hij als een verdwaalde ree, geen woord kon hij meer spreken, hij dacht er hier en hij dacht er daar, zijn hart dat stond op breken. Hij stak zijn hoofd al buiten boord, urenlang sprak hij geen woord, maar dacht ter zelver stonde, ach had ik de ploeg maar in mijn hand, ik stond op vaste gronden.