Equilibrium
Equilibrium - Unbesiegt Dutch translation lyrics
Your rating:
Unbesiegt
Zwart is de nacht die mij omhult, Die brullend op de rotsen breekt Kijk, hoe ik de storm trotseer, Word getuige mijn macht! Waar de anderen neerknielen, Stof, verachting verdienen Sta ik, kom wees mijn getuige Bloedend, maar ongebogen! Nooit zullen ze me breken Nooit mijn geest verleiden! Nooit zal ik mij buigen Nooit hen deemoed tonen! Nooit zullen zij mij grijpen Nooit mijn vesting slechten Zie ik ben, kom wees mijn getuige Bloedend, maar ongebogen! Veel gevochten, veel geleden Voor elke ademtocht gestreden Hard om gestreden, de vesting van mij De cirkels van mijn macht. Eenzaam staan de zwarte tinnen Ondanks alle onrustige tijden. Zo ook ik, wees mijn getuige: Bloedend, maar ongebogen! Nooit zullen ze me breken Nooit mijn geest verleiden! Nooit zal ik mij buigen Nooit hun ootmoedigheid tonen! Nooit zullen zij mij grijpen Nooit mijn vesting slechten Zie ik ben, kom wees mijn getuige Bloedend, maar ongebogen! Ik ben ongeslagen! Ik ben ongeslagen! Ik vrees geen gloeiend ijzer, Noch vrees ik pijn. Ik ben mijn eigen heiland Zal dat altijd zijn. En als ik jou ook bloedend aan de voeten leg Weet je beslist: Ik blijf ongeslagen! Alles waar ik voor streed.. Mijn bannier, hemelhoog ... Zelfs als alle muren schudden ... Blijf ik heer op mijn troon Ja, voor altijd! Velen zag ik vallen Te veel om ooit te bevatten Maar ik heb geen dag op dit pad betreurd Zou je op mij neerkijken Het kan mij niets schelen, ik blijf staan! Jij ook, mijn vriend, ik ben je getuige, bloed, maar buig niet!
Unbesiegt
Schwarz die Nacht, die mich umgibt, Die heulend an die Felsen bricht. Sieh, wie ich dem Sturme trotz, Werd Zeuge meiner Kraft! Wo die andren niederknien, Staub, Verachtung sich verdienen, Stehe ich, komm sei mein Zeug: Blutend, aber ungebeugt! Nie werden sie mich brechen, Niemals meinen Geist bestechen! Nie werd ich mich verneigen, Niemals ihnen Demut zeigen! Nie sollen sie mich ergreifen, Niemals meine Feste schleifen! Sieh ich bin, komm sei mein Zeug', Blutend, aber ungebeugt! Viel gefochten, viel erlitten, Jeden Atemzug erstritten. Hart umkämpft, die Feste mein, Die Kreise meiner Macht. Einsam stehn die schwarzen Zinnen, Trotzen aller Zeiten Wirren. So auch ich, komm sei mein Zeug: Blutend, aber ungebeugt! Nie werden sie mich brechen, Niemals meinen Geist bestechen! Nie werd ich mich verneigen, Niemals ihnen Demut zeigen! Nie sollen sie mich ergreifen, Niemals meine Feste schleifen! Sieh ich bin, komm sei mein Zeug': Blutend, aber ungebeugt! Ich bin unbesiegt! Ich bin unbesiegt! Ich fürcht nicht glühend Eisen, Noch fürcht ich Pein. Ich bin mein eigen Heiland, Werds immer sein. Und wenn ich dir auch blutend zu Füßen lieg, Weißt du genau: Ich bleibe unbesiegt! Alles, was ich mir erstritten... Meine Banner, himmelhoch... Auch wenn alle Mauern zittern... Bleib ich Herr auf meinem Thron, Ja, für immer! Viele sah ich nieder gehn, Zuviele um je zu verstehen. Doch habe ich nicht einen Tag auf diesem Pfad bereut. Sollen sie auf mich runtersehen, Es schert mich nicht, ich bleibe stehen! Auch du, mein Freund, ich bin dein Zeug, sei blutend, aber ungebeugt!