Dimitri Van Toren
Dimitri Van Toren - Tussen heimwee en verlangen lyrics
Your rating:
Het was rozengeur en maneschijn één wat je noemt romantisch samenzijn op een luisterrijk terras Er kwaakten kikkers in het gras in dat uur van de nacht En het werd stil nauw ja –op de radio- da’s juist die speelde nog op een klein niveau Er zat veel meer muziek in jou De sterren kleurden alles blauw Een stemmingsbeeld waar ik van hou En op het randje van de morgen werd ik wakker stond ik op We houden niet van afscheid nemen en toen ik wegging sliep je nog Buiten leek de lucht verduistert Miljoenen vogels vlogen aan door een vreemde koorts bevangen vol van heimwee en verlangen Ik ken dat Er was een tijd dat ik vleugels had en daarbij ook nog de wind mee zat ’t Was toen alle dagen feest Ik kende nauwelijks hoogtevrees hooguit een klein beetje beweest Maar dan plotsklaps op een dag was ik me daar opeens van slag Ik zeilde terug o lieve help hulpeloos en als maar sneller ‘k Kreeg geen hoogte van mezelf Doch ik had geluk bij een ongeluk viel wel op mijn bek Maar ik brak geen nek goddank gelukkig En met de sterren voor mijn ogen ben ik opnieuw weer gaan ontstaan Toch blijf ik nog wel eens hangen tussen heimwee en verlangen Ach je kent dat wel Ik ben een huismus met een luie stoel Maar als dat lang duurt krijg ik schuldgevoel Dan keert in mijn de vagebond Als ik dan wegga jankt de hond Doch op zijn tijd keer ik weer om Maar stel nu eens je werkt in Utrecht en je woont in TunIs en das ver weg Dat was een heel wat groter kruis en ook qua harmonie onjuist Alleen met kerstmis was je thuis Gastarbeiders onder ons drinken koffie op de perrons En iedere trein die binnenrolt en weer vertrekt wordt nagestaard Ziek van heimwee en verlangen zitten zij daar als gevangen En ik weet wat het is als je langer dan een maand met een hoofd vol verhalen de deur uit bent gegaan Hoe ontredderd en verloren Dromend met een hart vol pijn Ik zou branden als een fakkel als dat een jaar lang zo zou zijn Tussen heimwee en verlangen