Soms als het te rustig wordt
Spookt het in m'n hoofd dan wil ik weg
Als de stilte luider klinkt
Dan wat ik ook zeg
Dan duik ik het leven in
Zoek ik vrienden op en hang wat rond
En tot de storm weer overwaait
Raak ik zelden grond
Ik volg m'n hart
Ik volg de zon
Ik kan niet anders
Ik zoek de bron
Waar het begon
Ik volg m'n hart
Een kruimelspoor
Laat me nu door
Soms als ik het niet meer weet
Stap ik in m'n schoenen en verdwijn
Voor een tijdje met de noorderzon
Of met de laatste trein
Ik volg m'n hart
Ik volg de zon
Ik kan niet anders
Ik zoek de bron
Waar het begon
Ik volg m'n hart
Een kruimelspoor
Laat me nu door
Maar ik kom steeds terug
Want ik weet dat ze op me wacht
Ik wacht slechts op blauwe lucht
Als ik thuiskom en ze naar me lacht
Ik volg m'n hart


(c) Van Den Heuvel