Ze gingen niet naar Vinkeveen, niet vissen in het riet
Ze gingen ook niet naar Abcou en zelfs naar Zandvoort niet
Ze gingen ver van 't vaderland, Parijs, Milaan, Berlijn
Ze zouden daar eens laten zien wat toffe jongens zijn
En zo is de Jordaan
Naar 't buitenland gegaan


Het ging naar de Alpen, naar de Rijn
Ook in Parijs daar was het fijn
Drie woorden Duits, drie woorden Frans en als het moest een grote mond
Er was geen buitenlandse kelner die dat taaltje niet verstond
Ze waren daad'lijk kind aan huis
Ze voelden overal zich thuis
Zelfs meer dan in Holland aan de zee


Je zag ze ook in Zwitserland, in Wenen en Tirol
't Was Hollands wat de klok daar sloeg, de bergen zaten vol
En als je daar op hoge top een jodelaar zag staan
Dan stond, daar kun je van op aan, z'n wieg in de Jordaan
Dan zong ie 't fraaie lied
Van die molen en die griet


Dan kwam hij uit Holland aan de zee
En al z'n vrienden kwamen mee
Ze kwamen lopen, varen, vliegen, ook per auto, trein of fiets
Geen lange weg was ze te lang, geen steile helling deed ze iets
Ze dronken menig pintje bier
En evenredig steeg 't plezier
Ze kwamen uit Holland aan de zee


Ze zijn, dat spreekt toch wel vanzelf, ook in Parijs geweest
Natuurlijk in de 'Moulin Roes', 't was daar een reuze feest
Je hoorde overal op straat een zeer bekend geluid
Zo in de geest van 'donder op' en 'sufferd kijk toch uit!'
Parijs met dat kabaal
Leek 'n Hollands filiaal


Ze kwamen van Holland aan de zee
En al wat lopen kon, kwam mee
Ze kochten hemden, broeken, pijpen, sokken, ijs en fijn gebak
Ze aten oesters, kaviaar en staken de lepels in hun zak
Ze waren dol op Josefien
Ze hebben daar heel wat bloots gezien
Zelfs meer dan in Holland aan de zee


Ik denk dat over duizend jaar de jeugd in Frankrijk leert
Dat eens een heel vreemd trekkersvolk het land heeft geregeerd
Uit lettertekens, die men vond op bank en menig muur
Ontdekte men d'aanwezigheid van 'n Hollandse cultuur
Het was een woeste stam
Die uit het Noorden kwam!


Ze kwamen van 't landje aan de zee
Hun oorlogskreet was g.v.d.
Ze trokken bloemen uit de grond, verspreidden blik, papier en glas
Besneden bomen, banken, vloeren en wat maar besnijdbaar was
Van 't volkslied vond men slechts een zin
Dat was: Houd er de moed maar in!
Ze kwamen van Holland aan de zee