nu valt de nacht
zacht als de sneeuw
en alles staat stil in de kou
valt er van ver
een ster op mijn pad
dan neem ik hem mee voor jou

stil staan in't woud
donker en oud
de sparren versteend op wacht
het licht komt van ver
van lichtjaren her
en ik ben onderweg

nu is de nacht
zacht als de sneeuw
de hemel als ijs zo blauw
ik draag een ster
van ver in mijn hand
ik ben onderweg - naar jou

nu valt de nacht
zacht als de sneeuw
en alles staat stil in de kou
ik draag een ster
van ver in mijn hand
ik ben onderweg - naar jou


boudewijn de groot : het spaarne

het spaarne stroomt
het spaarne stroomt
het spaarne stroomt voorbij

voorbij de stad waar niets meer wordt geladen
er liggen voor de waag geen schepen meer
ze varen door want de bulders en de kaden
hebben plaats gemaakt voorhet verkeer

en het spaarne stroomt
het spaarne stroomt
het spaarne stroomt voorbij

zoals het steeds voorbij zal blijven stromen
het water gaat, wat blijf tis de rivier
en wat er ook voor andere tijden komen
hij stroomt voorbij en blijft toch altijd hier

het spaarne stroomt
het spaarne stroomt voorbij
het spaarne stroomt
het spaarne stroomt voorbij

voorbij de brug voorbij de laatste huizen
voorbij de werven en het stoomgemaal
het spaarne stroomt maar niet voorbij de sluizen
het eindigt naamloos in een zijkanaal