Bob Dylan
Bob Dylan - Desolation row Dutch translation lyrics
Your rating:
In de rij van verlatenheid
Ze verkopen postkaarten van de ophanging Ze verven de paspoorten bruin Het schoonheidssalon zit vol met matrozen Het circus is in de stad Daar komt de blinde commissaris Ze hebben hem in een trance gebracht Eén van zijn handen is aan de koorddanser vastgebonden De andere zit in zijn broek En het oproerpolitie, ze zijn rusteloos Ze moeten ergens naartoe Dit zien Dame en ik deze avond Vanuit de rij van verlatenheid 1 Assepoester, ze lijkt zo gewillig 'Gelijken komen elkaar tegen', zegt ze glimlachend en stopt haar handen in haar achterzakken Zoals Bette Davis zou doen En daar komt Romeo binnen, hij zeurt "Jij hoort bij mij, geloof ik" En iemand zegt 'Je bent op de verkeerde plaats, mijn vriend, je kan beter weggaan' En het enige geluid dat overblijft Nadat de ziekenwagens weg zijn Is dat van Assepoester die de vloer veegt In de rij van verlatenheid Nu de maan bijna verborgen is Beginnen de sterren zich te verstoppen De waarzegster Heeft zelfs al haar spullen naar binnen gebracht Allemaal, behalve Kaïn en Abel2 en de bultenaar van de Notre Dame Iedereen bedrijft de liefde Of verwacht regen En de barmhartige Samaritaan 3, hij kleedt zich aan Hij maakt zich klaar voor de voorstelling Hij gaat naar het carnaval deze avond In de rij naar verlatenheid Ophelia 4 staat nu onder het raam Voor haar ben ik zo bang Op haar tweëntwintigste verjaardag is ze al een oude vrijster Voor haar is de dood bepaald romantisch Ze draagt een ijzeren vest Haar beroep is haar godsdienst Haar zonde is haar levenloosheid En hoewel haar ogen zich fixeren op de regenboog van Noach5 Ze doet de hele dag niets anders dan te gluren naar de rij naar verlatenheid Einstein, vermomd als Robin Hood Met zijn herinneringen in een kofferbak Is hier een uur geleden voorbijgekomen Met zijn vriend, een jaloerse monnik Hij zag er zo onberispelijk beangstigend uit Toen hij een sigaret opstak Toen ging hij aan regenpijpen snuiven en citeerde het alfabet Je zou het niet vermoeden als je hem ziet Maar lang geleden was hij beroemd hij speelde elektrische viool in de rij naar verlatenheid Dokter Vuil, hij houdt zijn woord In een leren kop Maar al zijn seksloze patiënten Blazen het allemaal op Zijn verpleegster, een lokale kneus Heeft de leiding over het cyanide gat Ze houdt ook de kaartjes waarop staat: 'Heb genade in Zijn ziel' Ze spelen allemaal op fluitjes van een cent Je kan hen horen blazen Als je met je hoofd ver genoeg naar buiten leunt Uit de rij van verlatenheid Aan de andere kant van de straat hebben ze de gordijnen vast genageld Ze maken zich klaar voor het feestmaal Het Spook van de Opera Het perfecte beeld van een priester Ze voeden Casanova met een lepel Zo dat hij zich zekerder voelt Daarna zullen ze hem zelfverzekerd doden Nadat ze hem hebben vergiftigd met woorden En het Spook roept naar magere meisjes Maak dat je wegkomt, als je nog niet wist Casanova wordt gewoon gestraft omdat hij naar de rij van vergetelheid is gekomen Om middernacht komen al de agenten en de bovenmenselijke ploeg naar buiten en pakken iedereen op die meer weet dan hen Daarna brengen ze hen naar de fabriek Waar ze de hartaanvalmachine rond hun schouders doen En dan wordt de kerosine vanuit de kastelen naar beneden gebracht door verzekeringsmannen die gaan kijken of er niemand ontsnapt naar de rij van verlatenheid Geprezen moet Neros Neptunus De Titanic vaart bij zonsopgang En iedereen roept 'aan welke kant sta jij?' En Ezra Pound en T.S. Eliot vechten in de kapiteinstoren terwijl calypsozangers met hen lachen De vissers houden bloemen vast Tussen de ramen van de zee waar beminnelijke meerminnen stromen En waar niemand te veel moet denken aan de rij van verlatenheid Ja, ik het gisteren je brief ontvangen rond de tijd dat de deurknop afbrak Toen je vroeg hoe het met me ging? Was dat een soort van grap Al die mensen die je vermeldt Ja, ik ken hen, ze zijn nogal zielig Ik moest hun gezichten herschikken en hen allemaal een andere naam geven Op dit moment kan ik niet al te goed lezen Stuur me geen brieven meer, Tenzij je ze stuurt vanuit de rij van verlatenheid
Desolation row
They're selling postcards of the hanging They're painting the passports brown The beauty parlor is filled with sailors The circus is in town Here comes the blind commissioner They've got him in a trance One hand is tied to the tight-rope walker The other is in his pants And the riot squad they're restless They need somewhere to go As Lady and I look out tonight From Desolation Row Cinderella, she seems so easy "It takes one to know one," she smiles And puts her hands in her back pockets Bette Davis style And in comes Romeo, he's moaning "You Belong to Me I Believe" And someone says," You're in the wrong place, my friend You better leave" And the only sound that's left After the ambulances go Is Cinderella sweeping up On Desolation Row Now the moon is almost hidden The stars are beginning to hide The fortunetelling lady Has even taken all her things inside All except for Cain and Abel And the hunchback of Notre Dame Everybody is making love Or else expecting rain And the Good Samaritan, he's dressing He's getting ready for the show He's going to the carnival tonight On Desolation Row Now Ophelia, she's 'neath the window For her I feel so afraid On her twenty-second birthday She already is an old maid To her, death is quite romantic She wears an iron vest Her profession's her religion Her sin is her lifelessness And though her eyes are fixed upon Noah's great rainbow She spends her time peeking Into Desolation Row Einstein, disguised as Robin Hood With his memories in a trunk Passed this way an hour ago With his friend, a jealous monk He looked so immaculately frightful As he bummed a cigarette Then he went off sniffing drainpipes And reciting the alphabet Now you would not think to look at him But he was famous long ago For playing the electric violin On Desolation Row Dr. Filth, he keeps his world Inside of a leather cup But all his sexless patients They're trying to blow it up Now his nurse, some local loser She's in charge of the cyanide hole And she also keeps the cards that read "Have Mercy on His Soul" They all play on penny whistles You can hear them blow If you lean your head out far enough From Desolation Row Across the street they've nailed the curtains They're getting ready for the feast The Phantom of the Opera A perfect image of a priest They're spoonfeeding Casanova To get him to feel more assured Then they'll kill him with self-confidence After poisoning him with words And the Phantom's shouting to skinny girls "Get Outa Here If You Don't Know Casanova is just being punished for going To Desolation Row" Now at midnight all the agents And the superhuman crew Come out and round up everyone That knows more than they do Then they bring them to the factory Where the heart-attack machine Is strapped across their shoulders And then the kerosene Is brought down from the castles By insurance men who go Check to see that nobody is escaping To Desolation Row Praise be to Nero's Neptune The Titanic sails at dawn And everybody's shouting "Which Side Are You On?" And Ezra Pound and T. S. Eliot Fighting in the captain's tower While calypso singers laugh at them And fishermen hold flowers Between the windows of the sea Where lovely mermaids flow And nobody has to think too much About Desolation Row Yes, I received your letter yesterday (About the time the door knob broke) When you asked how I was doing Was that some kind of joke? All these people that you mention Yes, I know them, they're quite lame I had to rearrange their faces And give them all another name Right now I can't read too good Don't send me no more letters no Not unless you mail them From Desolation Row