Barbara
Barbara - Nantes Dutch translation lyrics
Your rating:
Nantes
Het regent in Nantes Geef mij je hand Het is de lucht van Nantes Die mijn hart verdrietig maakt Het was een ochtend zoals deze Precies een jaar geleden De stad had dezelfde vale kleur. Toen ik het station verliet Was Nantes voor mij nog onbekend Ik was er nog nooit eerder geweest Ik had een bericht gekregen En daarom ging ik op reis: "Mevrouw, kom op de afspraak Rue de la Grange au Loup nr. 25 Kom snel, er is weinig hoop Hij vroeg er naar om u te zien. " Op het moment van zijn laatste uur Na vele jaren van zwerven Keerde hij terug in mijn hart Met een schreeuw die de stilte verscheurde Sinds hij was weggegaan Had ik er lang op gehoopt Deze zwerver, deze vermiste Daar was hij nu naar mij teruggekomen 25 Rue de la Grange-au-Loup Ik herinner me de afspraak En in mijn geheugen staat gegrift Die kamer aan het einde van een gang Ze zaten bij de open haard, Ik zag vier mannen zich oprichten Het licht was koud en wit Ze droegen zondagse kleren Ik heb verder geen vragen gesteld Aan deze onbekende metgezellen Ik zei niets, maar in hun blik Zag ik dat het te laat was Toch was is op de afspraak 25 Rue de la Grange-au-Loup Maar hij heeft me nooit teruggezien Hij was al verdwenen Kijk, je kent nu het verhaal. Hij keerde op een avond terug En dat werd zijn laatste reis En het werd zijn laatste oever Hij wilde voordat hij ging sterven Zich verwarmen aan mijn glimlach Maar hij stierf die nacht Zonder een vaarwel, zonder een “ik hou van je” Op het pad langs de zee, Liggend in de tuin van stenen Wil ik dat hij in stilte rust. Ik heb hem neergelegd onder de rozen Mijn vader, mijn vader. Het regent in Nantes En ik herinner me De lucht van Nantes Die mijn hart verdrietig maakt
Nantes
NANTES Il pleut sur Nantes, donne-moi ta main. Le ciel de Nantes rend mon coeur chagrin Un matin comme celui-là, Il y a juste un an déjà, La ville avait ce teint blafard, Lorsque je sortis de la gare. Nantes m'était alors inconnu, Je n'y étais jamais venue. Il avait fallu ce message Pour que je fasse le voyage: "Madame, soyez au rendez-vous, 25, rue de la Grange-aux-Loups. Faites vite, il y a peu d'espoir; Il a demandé à vous voir." A l'heure de sa dernière heure, Après bien des années d'errance, Il me revenait en plein coeur, Son cri déchirait le silence. Depuis qu'il s'en était allé, Longtemps je l'avais espéré; Ce vagabond, ce disparu, Voilà qu'il m'était revenu. 25, rue de la Grange-aux-Loups, Je m'en souviens du rendez-vous, Et j'ai gravé dans ma mémoire Cette chambre au fond d'un couloir. Assis près d'une cheminée, J'ai vu quatre hommes se lever. La lumière était froide et blanche, Ils portaient l'habit du dimanche. Je n'ai pas posé de questions A ces étranges compagnons. J'ai rien dit, mais à leurs regards J'ai compris qu'il était trop tard. Pourtant j'étais au rendez-vous, 25, rue de la Grange-aux-Loups, Mais il ne m'a jamais revu: Il avait déjà disparu. Voilà, tu la connais, l'histoire: Il était revenu un soir, Et ce fut son dernier voyage, Et ce fut son dernier rivage. Il voulait avant de mourir Se réchauffer à mon sourire, Mais il mourut à la nuit même Sans un adieu, sans un "je t'aime". Au chemin qui longe la mer, A l'ombre de jardin de pierres, Je l'ai couché dessous les roses, Je sais que tranquille il repose. Mon père, mon père. Il pleut sur Nantes, et je me souviens. Le ciel de Nantes rend mon coeur chagrin.
Get this song at:
Copyrights:
Author: Barbara
Composer: Barbara
Publisher: Delta #1
More info:
- Country: France
The display of this lyric is permitted by the federation of music authors and publishers (Femu)