Ik woonde in een dorp, ten noorden van de stad 
Op amper ne sleenworrep, een farrem boerengat 
Het taaltje dassier spreken is just geen spraakgebrek 
Ik noem het uit respect, een boerendialect

Ammai ge nogal streke ... zekerst van de stad 
nor ieren uitgeweke, en wanne woordeschat 
Ljeert geij mor aanders klappe, bedjeme joa sebiet 
Zowdoanig dammow snappe, geij stoemmen bietekwiet

Ik trok nor over ‘t water, Ik kocht een Boerenstulp 
Mor ’k was persies ne pater oep ontwikkelingshulp 
’k beleefde d’r wa stoten, ik mokte der wa mee 
Mor ik verstond geen kloten van wa daar wier gezee

He doarn hanneweuten, a whe akkeredzjie 
Ne echte Jan mien kljuten, khun peisdekikket nie 
Ge moe nie kome zjieken , ge zet zjie vele te ghroen 
En ol die stadse streken, hie wien ir nie van doen

Ik docht ik emigreer, ik trek over de meet 
Efkes over en’t weer, naar d’hollandse planeet 
Da taaltje van die kezen, da was iet godgeklaagd 
’t is daarom datden deze hier rap trug is opgedaagd

Asjemenou kijk hieres, eenvieze gore telg 
En so besodemieterd, nou dat is fast een Belleg 
Nou die hep fast de klere, dat sieleg hoopje mens 
Die kom hier profiteren, pleur snel over de grens

’k leef na terug in’t stad, van ’t O.C.M.W.
Gene nagel v’r in ’t gat, te krabben nee oh nee 
’k zit zelfs onder de luizen, het is genoeg geweest 
’k zal nooit nie meer verhuizen
Oost West ... ’t huis best