Toen ie oud en moe geworden
op zijn benen niet meer kon
en er niemand was te vinden
die hem helpen wou
kwamen zijn familieleden 
op een avond bij elkaar 
en bespraken wat men best 
voor hem zou doen
voor hem zorgen was zo moeilijk 
of z' hadden met zichzelf meer als genoeg

Niemand had voor hem nog plaats dan
nee, geen kamer meer te huur
maar er was wel een tehuis daar in de buurt
dus verkocht men al zaken 
ook zijn woning en zijn bed
alle dingen waar hij graag in had geleefd
alleen wat kleren mocht hij houden 
uitgerekend voor de tijd die hem nog overbleef

Z’ hebben hem toen meegenomen 
op een kamer neergezet
veel te klein om in te wonen maar het was er net
elke middag warme soep 
elke week weer nette lakens
alles was er op z’n best georganiseerd
voor het eten even wandelen 
en men mocht ook ’s avonds kijken naar tv

daar zat hij dan ganse dagen 
en de tijd verliep er traag
want er viel niet veel te praten met elkaar
de verpleegster had het veel te druk
en wat zou men wel vertellen 
onder ouwe zieke mensen zo als zij
ja d’r kwam wel eens een vriend langs
maar die had zoals gewoonlijk niet veel tijd

Z’n einde is dan ook gekomen 
veel vroeger dan verwacht 
en al z’n aanverwanten stonden op die dag
met behuilde wangen om zijn graf
en er werd ook stil gezegd 
hoe goed hij voor hen altijd was geweest
tot men ’s anderendaags vernam 
dat er van zijn lieve geld voor hen niets over bleef
want alles had hij weggegeven 
en alleen voor hen bewaard 
wat hij van ze wel nooit gekregen had

alleen wat vriendschap … liet hij na
alleen wat vriendschap … liet hij na