’t Is herfst
Twee zwanen strijken neer
In ’t weiland bij het IJsselmeer
Zij doft haar witte veren op
Hij streelt haar met zijn slanke kop
Van ver terug bij ’t IJsselmeer
Mijn hart begroet ze keer op keer
Ze vliegen samen levenslang
Door weer en wind voor niemand bang
Daar is het trouwe koppel weer

Met haar kon ik de wereld aan
Opeens zei mijn geliefde zwaan
Vleugels zijn om uit te slaan
’t Is tijd  

’t Is tijd, de zwanen vliegen op
Zo eensgezind en kop aan kop
Ik heb haar kalm vaarwel gezegd
Mij bij de feiten neergelegd
Zij graast een weiland verderop

Zij graast een weiland verderop

Verderop