De nacht ligt als een deken om de boot
De romp verdwijnt
Rijst op
En daalt
Rond de kotter draait de bokkenvloot
Eentje heeft de tuigen opgehaald

Mijn ogen zijn gericht op de piloot
Lijnen geven aan waar is gevist
Bodemecho's leggen stenen bloot
Ik heb jou dag en elke nacht gemist

Ik hou van haar
Mijn toeverlaat
Naast haar is het alsof
De zee van twijfel niet bestaat
Het waait
De wind wakkert nog aan
Naast haar is het alsof
De storm en onrust zijn vergaan

En ooit lag iemand rustend in een boot
Buiten blies een ziedende orkaan
Alles kraakte
Maakte water
Was in nood
Golven sloegen tegen 't scheepje aan

Hij sprak bestraffend tot de wind en zee
Beiden zwegen
't Werd volkomen stil
Als een wachtsman in het donker vaart hij mee
En zal er zijn als ieder slapen wil

Ik hou van haar
Mijn toeverlaat
Naast haar is het alsof
De zee van twijfel niet bestaat
Het waait
De wind wakkert nog aan
Naast haar is het alsof
De storm en onrust zijn vergaan


Tekst: Jeroen Zijlstra, muziek: Onno Krijn