Mama, ik ben weer gevallen in de speeltuin bij het rek
Mijn knie is wat geschaafd, ik wil een pleister en een kus
Ik sprong net wat verder, verder dan ik kon

Mama wil dat ik ga spelen, net zoals de rest
En dat ik mezelf blijf ook al word ik soms gepest
En ik droom mezelf in een  wereld die ik verzon

Steeds te laat om mezelf te zijn
Steeds te laat op een verlaten schoolplein
Steeds te laat….. om mezelf te zijn

Mama ik ben weer gevallen op mijn knieën voor een vrouw
Ik weet begot niet hoe en wat, en of ze van me houdt
Maar ik ga verhuizen, waarom ben je nu zo stil?

Mama wilde  dat ik groot werd, dat ik in de wereld stond 
En nu ik mezelf ken, strooi ik geen kruimels op de grond  
Ik weet na al die jaren wat ik echt wil

Steeds te laat om mezelf te zijn
Steeds te laat voor die ene trein
Steeds te laat 
Om mezelf te zijn
Om mezelf te zijn

Mama, ik zie je tranen, door mijn eigen tranen
Maar ik kan niet blijven zweven tussen jou en haar
Laat me nu maar gaan, en heb nu maar geen spijt
Wie weet kom ik nu een keer, voor één keer op tijd

Steeds te laat om mezelf te zijn
Steeds te laat voor die ene trein
Steeds te laat en op het verkeerde plein
[Steeds hetzelfde refrein]
Om mezelf te zijn 



(c) jelle zeedijk