we staan samen in de regen, te wachten op een bus
je hebt de abri allang gelezen en twijfelt eventjes
of je een gesprek zal beginnen over een verloren dinsdagmiddag
maar net als ik moet je eigenlijk nergens heen.

we hebben zo een twee-drie keer elkaar begripvol aangekeken
ons lot beklaagd over dit wachten, dit wachten en de regen
je kijkt om de tien minuten vergeefs op je gsm, ik glimlach
en je weet, we zijn eigenlijk niet alleen.

ik zou uren willen wachten met een meisje zoals jij
ik zou eeuwig kunnen zwijgen naast een meisje zoals jij
ik zou de dagen niet meer tellen, ook al kruipen ze voorbij
nee, elk moment naar binnen drinken met een meisje, een meisje zoals jij

we staan samen in de regen te wachten voor de bus
de deur staat open en de chauffeur kijkt ons vragend aan,
of we niet mee willen gaan? Ik zeg 'nee, ik zou hier liever nog wat wachten.'
ook jij stapt terug, en komt weer naast me staan.

ik kan uren blijven wachten met een meisje zoals jij
ik kan eeuwig blijven zwijgen naast een meisje zoals jij
ik zal de dagen echt niet tellen, ook al kruipen ze voorbij
nee, elk moment naar binnen drinken met mijn meisje, mijn meisje zoals jij

we staan samen bij de halte, je houdt mijn hand vast, het is al laat
en je vraagt of we niet iets zullen gaan eten
ik had je stem nog niet gehoord, maar ga mee, we gaan samen
hoewel we niet weten hoe we heten.

ik zal altijd blijven wachten, met een meisje zoals jij
ik zal eeuwig kunnen zwijgen naast een meisje zoals jij
ik zal de dagen nooit meer tellen ook al kruipen ze voorbij
nee, elk moment naar binnen drinken met mijn meisje, mijn meisje zoals jij.