Dziwny kraj rozciąga się 

Tam, gdzie lśni dłoni Twoich biel 

Żyje w nim - spójrz, to co będzie 

I to, co zastygło, jak wosk 

W niezmienny kształt minionych dni 

Gdybyś znał treść tych map 

Nurty rzek, granie skał 

Tam, gdzie zło jak sęp opada w dół 

Ach, gdybyś znał złoża łez 

Strefy burz, prądy złe 

Co byś dał, by znać dłoni skarb 

Twój skarb 

Wyspy miłości, jak z mgły 

Gdzie wszystko najprościej się śni 

Lecz drogę tam okrywa cień 



Dziwny kraj rozciąga się 

Tam, gdzie lśni dłoni Twoich biel 

Chronisz go, gdy obawa podsuwa Ci myśl 

Że ktoś chce tam wplątać złe dni 

Jak czarną nić w przeznaczeń sieć 

  

Ufasz liniom rąk i myślisz, nie 

Nie mogą tak zdradzić mnie 

Uwierz mi, nie znasz ich 

Tej jednej, co jak szpieg, co skończyć wie 

Już czas, już czas