Mijn lieve zoon, je moeder laat je weten
Als dat ze jou geheel niet kan vergeten
’t Is negen uur, je vader is naar bed
En ik mijn handen heb ik jou portret
’t Is stil in huis maar voordat ik ga leggen
Oh, jongen lief, moet ik je nog wat zeggen
Dat ik van narigheid geen raad meer weet
Dat ik geen rustig stukkie brood meer eet

Ik lig soms heel de nacht van jou te dromen
Totdat de tranen in mijn ogen komen
Ik ben al oud, het maakt me zo kapot
’t Is toch zo hard dat ik jou missen moet 
En vader wil jouw naam in huis niet horen
Dat heeft die mij daarnet nog zo bezworen
Wanneer ik soms maar even van jou praat
Vloekt hij mij stijf, je weet wel hoe dat gaat

En op je meisje moet je ook niet hopen
Die zag ik zondag met een ander lopen
Ze had die hoed die jij haar gaf nog op
Die met de veer, die droeg ze op haar kop
Van al jouw centen speelt ze nou de dame
Die kakmadam, ze moest zich liever schamen
Nou jij voor haar de nor bent ingegaan
Nou loopt ze als een sloerie op de baan

Maar hou je stil, dat zal haar wel berouwen
Laat ze gerust met heel de buurt gaan sjouwen
’t Was niks voor jou, jij moet een ander wijf
Jij moet er één met voortgang in haar lijf
Zoals Marie, je weet wel met die tanden
Daar zul je heel wat beter mee belanden
Die mag jou graag, dat weet ik al een tijd
Als ze maar durfde, had ze ’t jou gezei dt 

Ze zorgt toch, oh zo goed voor ’t werk en ’t eten
Ze breidt je kousen als ze zijn versleten
Door haar zal jij geen smerigheid meer doen
En ook geen messen trekken zoals toen
Wanneer ik daaraan denk dan moet ik grienen
Jij kan met verven toch ook je brood verdienen
En als je heel je straf hebt afgedaan
Moet jij weer naar je ouwe baas toegaan

Al schelt de buurt, daar moet je niet om malen
We komen samen om je af te halen
Marie en ik, we wachten bij de poort
Met een schoon hempie en een staande boord
Dan koop ik voor een dubbeltje sigaren
Je houten pijppie zal ik trouw bewaren
En als je thuiskomt is je potje gaar
Dan staat er spek met kroten voor jou klaar

Ik voel de slaap al in mijn ogen komen
Je moeder gaat nou zeker van je dromen
Want als ik jou niet overdag mag zien
Zie ik je in mijn droom, vannacht misschien
Dan zie ik jou in het hoekkie zitten roken
En sta ik bij ’t fornuis de pot te koken
Vergeet je moeder niet, oh jongen lief
De lamp gaat uit, ik eindig nu mijn brief