Achter tralies en muren
In een donkere cel
Bid Maria toch uren
Voor haar varensgezel.
Achter tralies en muren
Vraagt ze stil aan de Heer:
Ach, laat mij naar de Hemel gaan,
Dan zie ik hem weer.

In 'n klooster aan de heuveltop
Daar leeft een jonge Non,
Een meisje, dat haar lichtmatroos
Maar niet vergeten kon.
Ze heeft, nadat hij schipbreuk leed,
Gewacht......een lange poos,
Tot ze, gebroken door verdriet, Het kloosterleven koos......

Achter tralies en muren
In een donkere cel
Bid Maria toch uren
Voor haar varensgezel.
Achter tralies en muren
Vraagt ze stil aan de Heer:
Ach, laat mij naar de Hemel gaan,
Dan zie ik hem weer.

Na jaren had haar lichtmatroos
Weer voet aan land gezet.
Hij werd, toen het schip ten onder ging,
Als enigste gered.
Hij kwam weer in z'n dorpje aan
En zocht z'n jonge bruid......
Zij was het klooster in gegaan
En kwam er nooit meer uit