ik kijk een uurtje naar de klok 
de wijzers gaan ontzettend vlug 
ze gaan jaren achteruit 
dus jij bent opeens terug 
en alle fouten die we maakten 
nee, die maken we niet meer 
ik droom dat veel te vaak, suzanne 
elke nacht droom ik het weer 
en voor de kanker van marianne 
vindt men op tijd een medicijn 
en jaap bedenkt zich dan 
laat zich niet vallen voor die trein 
ik denk het fel en bang en luid 
de klok moet terug, moet achteruit 
ik kijk een uurtje naar de klok 
de wijzers gaan onzettend vlug 
ze gaan jaren achteruit 
en iedereen komt terug 
opeens staat daar m'n ome frits 
die heel dreigend naar me zwijgt 
omdat hij, zoals je weet, 
nog duizend gulden van me krijgt 
of je ziet opeens die vriend 
nogal verbeten voor je staan 
omdat jij het met zijn vrouw 
een keer of twintig hebt gedaan 
dan denk je fel en bang en luid 
de klok moet terug, dus weer vooruit 

het is maar goed dat dat niet kan 
de wijzers snellen voort en voort 
alles gaat maar door en door 
de tijd die wordt door niets gestoord 
wij restaureren vaak een pand 
behouden soms een oude brug 
maar marianne, jaap en frits 
die komen nooit meer bij me terug 
de huizen aan de prinsengracht 
ze staan er vele eeuwen lang 
maar wij verdwijnen stuk voor stuk 
de tijd die heeft ons in de tang 
maar weet je wat ik dan heel graag wil? 
de klok niet heen of terug maar stil 

zodat het prachtige moment 
die nacht in bed, die schaterlach 
dat gevoel dat nooit echt went 
dat dat wat langer blijven mag 
het heerlijke dronkemansdiner 
of het applaus straks aan het eind 
of die vakantie met z'n twee 
dat die niet zomaar verdwijnt 
maar even blijft, heel even blijft 
verdomme, u begrijpt me wel 
ik sta er niet te lang bij stil 
daarvoor gaat alles veel te snel 
en daar ben ik hier niet voor 
we moeten door, we moeten door. 


(c) Youp Van't Hek