Ik denk dat ik maar opgeef en mijn handdoek in de ring gooi
Ik heb altijd wel gedacht: 'deze jongen die breekt nooit'
Maar waarom zaai ik als ik telkens bedorven oogst rooi
Maden vreten mijn bloemen aan. Wat nu verwelkt, was eens mooi
Ik hunkerde naar meer, ik vrat alles wat ik op kon
Putte mijn kracht uit, wist dat mijn tijd nog ooit komt
Maar oh God, ik heb me zo erg verslikt in het leven
Verstrikt in het streven, m'n wonden gelikt maar opgegeven
Maar kom op, is dit wat jij er toen van verwacht had
Toen je vroeger fantaseerde over later in de zandbak
Ik beteken helemaal niets, dat zie ik nu helder in
En vraag me dagelijks af of ik ooit nog mijn versterking vind
Ik ben een verwelkt kind, gewerkt voor al mijn bezit
Voorgelogen, opgelicht, voor elk vrouwelijk schoon gezwicht
Als ik mijn ogen sluit is de wereld zoveel mooier
Waarna mijn klopgeest komt om zout in m'n wonden te strooien

Mijn klopgeest en ik vallen honderden meters diep
Starend in een zwart gat, vragend waarom niemand me hielp
Mijn klopgeest en ik zinken honderden meters diep
Starend in een zwart gat

Ik vind het menselijk contact zo goedkoop en oppervlakkig
Stoicijns, geforceerd en doelloos, ik vind het grappig
Ik zeg je, de volgende keer dat je op je chick ligt
Vraag je dan af of ze echt jou wil of gewoon een penis in zich
We overstromen met hebzucht, gooi je vol met troep
Pakken wat je pakken kunt, straks spring je naast de sloep
Hoe eenzaam, ongelukkig en egoistisch we voort deinen
Tot we allemaal nietszeggend en vervangbaar zijn
Dus hecht ik geen waarde aan vriendschap of je naam
Laat me maar gaan, 's avonds laat, zo heerlijk eenzaam
Samen met m'n demonen, ze zijn er altijd voor me geweest
Laat mij dus maar alleen zijn samen met mijn klopgeest
De auto in de garage, raam en stereo vol open
Mijn voet op 't pedaal, laat m met dioxide vol lopen
De stilte omarmt me, ik zie het plots helder voor me
Leegte is zoveel mooier dan loze woorden

Ik, ik hoor ze, ja ik hoor ze
Ik, ik hoor mijn demonen praten
Ze zeggen me dat ik je pijn wil doen en je zou moeten haten
Ze maken me kwaad, ze duwen me van je af
Verbrokkelen me en maken me een kwart van de man die ik was

Mijn klopgeest en ik vallen honderden meters diep
Starend in een zwart gat, vragend waarom niemand me hielp
Mijn klopgeest en ik zinken honderden meters diep
Starend in een zwart gat