(tekst en muziek: Geert)  



Ik zie het door de spiegel
het feest barst los in mij
ik voel het aan 't gegiechel
zeg samen zouden wij niet denken aan de wekker
en verstopt voor elk bericht
want de pintjes zijn hier lekker
en diep achter je gezicht worden de woorden zwaarder 
visioenen lijken klaarder
bij nacht 
kom laat ons zacht
die hele dijk verzetten
want de dorst lijkt niet voorbij
wat zou er mij beletten
ik heb de wereld aan m'n zij
kolkende grijze massa's
en stemmen door elkaar
omarm de gewrichten
en zoen op de gezichten

Ik wil meer van dat of ik word zat
straks valt het weer uiteen
meer van dat of ik word zat
straks valt het weer uiteen

Maar ik krijg soms gelijk maar nooit de tijd
en alles weer verdween 
zoals altijd
zoals altijd