M’n moeder zei,
Ik ben het kleinkind van een vrouw van de boerderij
Uit een gezin van 6, 3 stierven, zij leefde – handelde in cichorei

Toen ze 20 was
Het winter was
Stierf haar lief aan een zware griep
Waarna ze lange koude nachten met een kruik en hun dochter in haar armen sliep

Toen ze kwamen de soldaten, namen ze haar halve huis
Zij maakte vuur en stond uren te koken achter het fornuis

Maar er kwam leven, voor even – paardje rijden op de rug van een soldaat
Haar meisje gierend van het lachen – alsof de oorlog even niet bestaat

Het waren jongens nog maar.. bij haar, voelde ze zich veilig en thuis
En zo hoorde zij vrij hun geheimen onzichtbaar achter het fornuis

De melkman fluistert in haar oor-
Vertel ons wat je hoort, speel het door

Haar meisjes haartjes in de zon –
Haar hart stond stil
Wist niet of ze het kon

Als je nu vergeet – dat je weet, hoe het afloopt
Hoe alles is gegaan – de winnaars en verliezen
Zou je het kiezen?
Het juiste pad

Plaats jezelf in een koude nacht
Duitse stemmen klinken zacht
Ze poetsen hun geweren, zou je je verweren?
Het juiste pad

Ze bracht ze lachend hun kranten en bekers vol met cichorei
Zat muisstil te luisteren naar de stemmen in de boerderij

En wat ze hoorde schreef ze in de vouw van een oude krant
En die bracht ze ‘s nachts naar een vrouw aan de overkant van haar stuk land

Tot de buren zagen wat ze deed
Gaf haar dochter een kus
Moest met ze mee

M’n moeder zei
Ik ben het kleinkind van een vrouw in een volle trein
Die niet weet, waar ze heen reed, of ze er morgen nog zou zijn

Voelt dat de deur open staat – en de trein rijdt hard, maar misschien dat het gaat…
Sprong je?
Bleef je?
Schieten ze?
Leef je?
Haar hart staat stil – is het al te laat?

Als je nu vergeet – dat je weet, hoe het afloopt
Hoe alles is gegaan – de winnaars en verliezen
Zou je het kiezen?
Het juiste pad?

Plaats jezelf in een koude trein, hoe heldhaftig zou je zijn?
Hoop je dat het goedkomt?
Of wacht je tot de moed komt?
Het juiste pad?

Mijn moeder zei –
Mijn oma sprong op volle vaart uit een trein
Hoe zij wist dat ze goed zat – zal altijd een raadsel voor me zijn