Verlaten in een stille steeg
Ligt een man die ooit eens alles kreeg 
Wat hij hebben wou

De nacht was weer een hele rit
En het enige dat hij nu bezit
Is de ochtendkou

Z’n vrouw is bij hem weggegaan
En ze draagt allang niet meer zijn naam
Het is over, over
Maar er is een tijd die de wonden heelt 
voorgoed

Boven de zon   is hij vogelvrij
Verder dan alles wat hij kende
In het geluk, aan het lot voorbij
vogelvrij

de nacht is straks z’n beste vriend
want hij heeft vandaag genoeg verdiend
voor een volle fles

geen zorgen aan zijn lege hoofd
de vrijheid waarin hij gelooft
en waardoor hij leeft
dat is wat hij nodig heeft

Hij slaapt een gat in elke dag
En niemand zegt dat dat niet mag
Onbezonnen
Want er is geen tijd die voortdurend naar hem kijkt
Hij is vrij

Boven de zon   is hij vogelvrij
Verder dan alles wat hij kende
In het geluk, aan het lot voorbij
Vogelvrij

Dwars door de straten  over het plein
richting het licht
met z’n ogen dicht naar morgen
schreeuwt hij al z’n recht eruit
alles eruit

vogelvrij

© W. Soutaer - R. Vanhuffel - X. De Buisonjé