M’n blonde meisje, ik vind jou een schatje
En zeker waren wij allang getrouwd
Maar als ik aarzel, nou dan is ’t omdat je
Geen ogenblik ook maar je lieve toetje houdt
Al dat babb’len al dat praten
Zou je dat niet kunnen laten
Ik word er dikwijls stapel van
Al die woorden wiedewagen
Die maar door m’n hersens zagen
Komt daar nooit een einde aan

   Hou nou eindelijk es je mondje, blondje
Waarom maak jij je zo druk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk

Wil ik eens rustig in je ogen kijken
Dan spreek je over soit de liberti
Wil ik eens teder door je lokken strijken
Van spiritisme en telepathie
Dadaïsme, realisme, pessimisme, optimisme
Over radio, moderne dans
Over inmaak, schoonmaak, voetbal
En al doe ik ook een voetval
Op een zoen heb ik geen kans

   Hou nou eindelijk es je mondje, blondje
Waarom maak jij je zo druk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk

En denk eens in wat later in ons huwelijk
En alle kinderen leken eens op jou
Heb j’een idee m’n popje lief, hoe gruwelijk
Zo een huwelijk vervelen zou
Al dat kribben, krabben, kraaien
Als een kooi vol papegaaien
Dat is niet om uit te houden zeg
’t Werd een schreeuwen, zingen, fluiten
Dat je oren ervan tuiten
Nee, het eind is ervan weg

   Hou nou eindelijk es je mondje, blondje
Waarom maak jij je zo druk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk
Denk eens als we later trouwen zouen
Waar bleef dan mijn stil geluk