Mijn lieve God, hoe is het mogelijk dat ik jou hier ontmoet
Ik dacht dat ik jou nimmer weer zou zien
Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht
Maar ik denk nu wat is dit goed, meesterlijk en aardig bovendien

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Want het was zeven jaar geleden al een half jaar voorbij
Dat is verdomd een hele tijd
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij
We scheiden, maar ik raakte je niet kwijt

Nu ben ik blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Je vraagt of ik, na al die jaren je onmiddellijk heb herkend
Of ik soms nog wel eens aan je heb gedacht
Wat dacht jij dan dat je een ander bent geworden dan je bent
In één nacht

Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Natuurlijk zijn we in die jaren onze eigen weg gegaan
Met anderen in ons hart en in ons huis
Maar nu ik je weer gevonden heb, laat ik je niet meer gaan
We komen samen uit en samen thuis

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben