Hij steelt een stuk brood 
Zijn jas is te groot 
En grauw zijn al zijn haren 
Zijn bed is een bank 
Hij ruikt naar de drank 
Zo slijt hij stil zijn jaren 
Hij houdt van het leven 
Maar telt niet meer mee 
En voelt zich vaak verlaten 
De mensen zijn aardig 
De mensen zijn goed 
Maar niemand die iets voor hem doet

Iedereen ziet hem, die zwerver op straat 
Maar niemand kent hem, die zwerver op straat 
Misschien is hij ook wel een mens met gevoel 
En wil zich verschuilen 
Iedereen kijkt naar die zwerver op straat 
Ieder is vies van die zwerver op straat 
Maar wil hij wat kwijt over al zijn verdriet 
Bij wie moet hij huilen 

Hij kijkt om zich heen 
En voelt zich alleen 
Dat is en blijft zijn leven 
Het is nooit te laat 
Maar niemand op straat 
Zal hem wat liefde geven 
De blik uit zijn ogen 
Zij vragen om hulp 
Maar niets kan ons weerhouden 
We lopen toch verder 
We lopen voorbij 
Dat is onze maatschappij 

Iedereen ziet hem, die zwerver op straat 
Maar niemand kent hem, die zwerver op straat 
Misschien is hij ook wel een mens met gevoel 
En wil zich verschuilen 
Iedereen kijkt naar die zwerver op straat 
Ieder is vies van die zwerver op straat 
Maar wil hij wat kwijt over al zijn verdriet 
Bij wie moet hij huilen 

Iedereen ziet hem, die zwerver op straat 
Maar niemand kent hem, die zwerver op straat 
Misschien is hij ook wel een mens met gevoel 
En wil zich verschuilen


(c) Wilma