ver van het gewoel der groote steden
waar de Grebbestrijd werd uitgestreden
rusten tusschen 't stille groen
zij die door hun plicht te doen
nimmer meer terug gekomen zijn

koop eens een handjevol bloemen
en leg ze neer op zoo'n graf
want daar rust een held
die op het Grebbeveld
zijn leven voor 't Vaderland gaf
zij die in vrede hier slapen
hebben hun offer gebracht
zachtjes zingt de wind
voor veler moeders kind:
sluimer... sluimer... zacht!

't hoogste wat een menschenkind kan geven
is het offer van zijn eigen leven
eerbied en ook dankbaarheid
rust als plicht ten allen tijd
nu op elken man van Neerlands stam
moeders, uw jongen ging heen
maar draagt Uw leed niet alleen
kind'ren, verdrietig en nog klein
laat ons één familie zijn ...

koop eens een handjevol bloemen
en leg ze neer op zoo'n graf
want daar rust een held
die op het Grebbeveld
zijn leven voor 't Vaderland gaf
zij die in vrede hier slapen
hebben hun offer gebracht
zachtjes zingt de wind
voor veler moeders kind:
sluimer... sluimer... zacht!



(c) Jacques Van Tol